Samtíðin - 01.10.1936, Qupperneq 19

SAMTÍÐIN
17
aður. Lyftan þokast upp. — Gerið
svo vel.
Hrrrrrrr. Það er hringt á þriðju
hæð. Lyftan niður.
— Gerið svo vel.
Það er gömul kona með hund.
Hundurinn útbíar lyftuna.
— Gerið svo vel.
Nú verður lyftukarlinn aðhreinsa
gólfið í lyftunni.
Hrrrrrrr. Það er liringt á fjórðu
hæð. Upp aftur. Það er maðurinn
°g konan, sem ætluðu til málaflutn-
'ugsmannsins. Svipur þeirra hefir
hreyst; þau eru glöð í hragði.
— Gerið þið svo vel.
— Við ætlum niður.
Lyftan sígur.
Svona liður dagurinn lijá Ivftu-
harlinum. Upp — niður. Rrrrrrr.
Nýtt fólk. Tieyringur öðru hverju.
Skammaryrði við og við. Hann
revnir samt að vera glaður í bragði.
Nú er klukkan orðin sjö, og nú
Lur hann frí i dag, þvi að skrif-
stofunum hefir nú verið lokað, og
Þá þarf engan lyftukarl.
Hann lahbar út á götu. Þar úir
°S grúir af bilum og sporvögnum.
Allsstaðar er fult af fólki. Lifið
iðar.
Hann á langa leið fyrir höndum,
hvi að hann býr i útjaðri bæjarins.
Hann hefir ekki efni á því að aka
1 sporvagni, a. m. k. ekki nema
r,nu sinni i viku og þá venjulega
a laugardögum.
Hann hefir verið klukkutíma á
Liðinni heim, en nú er hann kom-
'nn alla leið. Hann hýr á fimtu
hæð i húsi, þar sem engin lvfta er.
°S uú er hann ákaflega þreyttur.
Hann tyllir sér niður í nokkrar
mínútur á bekk fyrir utan húsið.
Hann tekur í stigahandriðið og
þokar sé upp eftir stiganum. Fæt-
urnir geta naumast haldið honum
uppi. En livað hann er orðinn gam-
all! í stiganum upp á aðra hæð
sest hann niður.
Hann kemst ekki lengra. Hann
reynir að standa upp aftur. I stig-
anum upp á þriðju liæð gugnar
hann alveg. Hann hnígur niður,
honum sortnar fyrir augum, og
hann missir meðvitundina.
Hann sofnar og drevmir um
lyftu, sem fer upp og niður.
Rrrrr. Upp á aðra liæð. Rrrrr.
Upp á fjórðu hæð. Það er hringt
á fimtu hæð.
Morguninn eftir vaknar hann við
það, að sp3rrnt er fæti við honum.
— Upp með þig, hannsettur
hftukarlinn. Liggðu ekki hérna
steinsofandi.
Niðri í portinu er talað um, að
hann skuli hafa sofið þarna. Þar
er sagt:
— Karlskrattinn kom fullur heim
i nótt. Aumingja vesalings konan
hans — ef hún hefði verið á lifi.
(Lausl. þýtt).
— Getnrðu sagt mér, hvernig
auðveldast er að reikna út, hvað
kostar að lifa?
— Já, bættu 20% við það, sem
þú vinnur þér inn, þá færðu svarið.