Samtíðin - 01.11.1946, Qupperneq 22

18
SAMTÍÐIN
því, ac5 fyrrriéfnd orð Nordals séu
engu síður tímabær nú en þau voru
árið 1924. Sannleiksgildi þeirra
rifjaðist átakanlega upp fyrir mér,
er ég las fyrrnefndan bækling dr.
Stangerups síðastl. vétur. Þar blas-
ir enn við þessi nöturlega fáfræði
erlendu fræðimannanna um menn-
ingarlíf (þ. e. bókmenningu) okkar
eftir 1400, sem Nordal minnist á.
En bvað sem viðhorfiriu til er-
lendra fræðimanna líður, þá er það
óþolandi staðreynd, að íslending-
ar eiga enn enga lieildarsögu bók-
mennta sinna og eru á því sviði al-
gerir eftirbátar annarra norrænna
þjóða, sem eiga miklar og vandað-
ar sögur sinna bókmennta, auk
fjölda ágætra verka um ýmis höf-
uðskáld sín og rithöfunda. Og skóla-
æskan á íslandi hefur um nokkurra
ára skeið verið það verr á vegi
stödd en 1924, að i 3. útgáfu af
Lestrarbók Sigurðar Nordals (frá
1942) Iiafa bókmenntasýnishorn
livorki meira né minna en 350 ára
verið sniðin framan af bókinni, á-
samt binna ágætu ritgerð um sam-
hengið i íslenzkum bókmenntum.
Undirbúning að vandaðri, ís-
lenzkri bókmenntasögu þarf að
hefja sem allra fyrst. Samning þess
verks mun taka nokkuð langan
tíma. Sigurður Nordal væri vitan-
lega sjálfkjörinn til að hafa á hendi
ritstjórn verksins, og æskilegt væri,
að hann skrifaði sem allra mest af
bókmenntasögunni sjálfur, ef liann
sæi sér það fært. En hægara mundi
nú vera að afla honum færra að-
stoðarmanna við samning slíks
verks en þegar hann hóf samningu
þeirrar bókmenntasögu, sem hann
byrjaði að lesa nemendum sínurn
í háskólanum fyrir haustið 1922.
Menutamálaráð og Þjóðvinafélagið
mundi vinna mikið nytjaverk, ef
það sæi um útgáfu slíks rits.
JOHN BARRYMORE, leikarinn
frægi, liafði eitt sinn leikið í frá-
bærlega ómerkilegu leikriti. Að sýn-
ingum loknum var liann spurður,
livað liann befði fengið í kaup.
„Ég vinn aldrei fyrir kaupi,“ anz-
aði Barrymore þurrlega, „heldur er
mér borgaður viss liluti af liagnað-
inum.“
„Og bvað fenguð þér þá mikið
samtals?" var spurt.
Barrymore leit í kringum sig og
hvislaði síðan lágt: „Samtals 8 doll-
ara.“
•pALIÐ ER, að í Bandarikjunum
séu um þessar mundir um það
bil 12.000.000 liunda af á annað
Iiundrað tegundum.
Hún: „Höfum við ekki sézt ein-
hvers staðar áður?“
Hann: „Það getur meir en verið,
ég er ekki alltaf að súta það, þó
ég komi á lélega staði öðru hverjn
og lendi þá í lélegum félagsskap.“
|ll|l yður vantar góð herra- eða
dömuúr, ættuð þér að tala við
mig. — Sent um allt land.
Gottsveinn Oddsson
úrsmiður.
Laugaveg 10, Reykjavík.