Samtíðin - 01.12.1953, Qupperneq 20

14
SAMTÍÐIN
hvað miklar þær eru. Nú skil ég,
hvað það er, sem verðskuldar að
heita helstríð. — Hér er margt að
sjá í Bei'lín, eins og í Dresden, Wien
og Múnchen. Ef ég hefði rænu á
nokki’u, þá væri mér það ógnar
skemmtun, einkum að skoða þessar
gömlu grísku og rómversku statuas,
einkum þær grísku frá beztu öldinni.
(Líka er hér mikið safn egipzkt, sem
ég sé ekki fyrr en á morgun). Stór-
höfðingjarnir gei’a sér nix rnikið far
um að safna öllu þvílíku — næri'i
því of mikið, vegna þess annað, sem
enn meira ríður á, verður á hakan-
um. Það gengur líkt með þessar
fögru menntir eins og með trúar-
brögðin: margur þykist vei'a eins og
nxaður eigi að vera, ef hann [dáijst
nóg að því, sem fagurt er í lista-
verkunum, ég fæ mér nú ekki til
orða, ef hann er sjálfxxr fær um að
búa til þess háttar. Þá má hann lifa
og láta eins og hann vill, þá er hann
hafinn upp yfir það, sem við, dón-
árnir, köllum gott siðferði, og við
höldunx eigi að vera í fyrirrúmi fyrir
öllu, þó okkur takist ekki æfinlega
að sýna það í verkinu. Ég segi þetta
ekki til að lasta þess konar söfn; því
séu Jxau höfð einungis til góðs og
leiði menn ekki afvega, þá getur hver
óspilltur maður, með dálitilli fegurð-
artilfinningu, haft yndi af þeim, Jxað
er að skilja þeim betri meðal þeirra.
Hér er forn mynd af Caesar úi'
mannara, sem ég þori að segja er
eins og hann hefur verið. Enn meiri
íþrótt er sjálfsagt á sumu úr guða-
sögu Grikkja (og Rómvei-ja), þvi
þar hefur ....... orðum verði að
komið ......... er annar sonur
Níóbu ....... að sjá þar dauðann 1
.... hvað hann er sannur og . . . . Ég
hef séð þess háttar dauða og veit,
hvernig hann er. Ég kem alltaf að
því sanxa, um hvað sem ég hugsa,
tala eða ski-ifa; það eitt er ríkara en
allt annað. Hvað senx ég sé, Ijótt eða
fagurt eða hvorkinlegt, þá minnir
það nxig allt á ..... get ég sarnt
talað um........þá er ég ekki einn
um ........ vildi þú værir komini;
.... gæti sagt þér .... býr í brjósti
.... gætum reynt að skemmta okk-
ur í sameiningu við Jxað, sem nu
getur ekki glatt mig einan. Ég þekki
öngvan mann, sem ég vildi (heldur
— eða) eins vei’a saman við og við
þig, einkurn eins og nú stendur á
fyrir mér. Komi ég heim að sunxri,
þá máttu lxúast við, að ég tef þig
lengur en einn dag, nema ég sæi
(sem ég vona ekki verði), að þú sért
umbi'eyttur frá Jxví, sem Jxú vai'st.
Þú muut sjá, að ég er sá sami,
Jxinn ætíð einl. elsk. vin
KonráS Gíslason
Fraigir orðshviðir
Það þai’f kröftugt tungutak til að
vei'ja lélegan málstað.
Þegar sólin hveifur, klæðist jörðin
soi'gai'hjúpi nætui'innai'.
Að gera engunx til gagns er að vera
ölíum til ógagns.
Núllin öðlast gildi við að hengja
sig aftan í það, sem eitthvei't gildi
hefur.
3Munið
NORA MAGASÍN