Samtíðin - 01.06.1956, Qupperneq 30

26
SAMTÍÐIN
SKDPSÚGUR
PRESTUR OG SKOTl voru á ferð
í skozku hálöndunum. Þar er náttúru-
fegurð mikil. Allt í einu gapti við
þeim heljarmikil viskíauglýsing, mál-
uð í skærum litum á fagran berg-
vegg.
Skotinn fussaði og sveiaði, en prest-
urinn laut að honum og sagði:
„Það gleður mig, að þér skuluð líka
hneykslast á þessari vanhelgun nátt-
úrufegurðarinnar."
„Það er ekki það,“ anzaði Skotinn,
„þetta er bara svo andstyggilega lé-
leg viskítegund.
„ÞU HLYTUR að vera mannæta,
?ón frændi,“ sagði lítill drengur við
frænda sinn, sem kom í heimsókn.
„Hvað áttu við, barnið gott?“
spurði frændinn.
„Hún mamma sagði í gær, að þú
lifðir alltaf á öðrum.“
KÍNVERJI var dauðhræddur við
grimmilegan hund, sem alltaf var að
gelta að honum. Þá sagði Iri, sem var
viðstaddur:
„Vertu alveg óhræddur. Við þekkj-
um málsháttinn: Hundar, sem gelta,
bíta ekki.“
„Við þekkjum hann,“ anzaði Kín-
verjinn, „en er víst að hundurinn
þekki hann?“
MÁLAFLUTNINGSMAÐUR hafði
orð á sér fyrir að vera vellríkur. Einn
af kunningjum hans sagði við hann:
Hvað ætlarðu að gera við alla þessa
peninga, maður? Ekki geturðu tekið
þá með þér út yfir gröf og dauða, og
NEYTENDASÖNGUR
Lag: Það var kátt hérna um laugardagskvöldið á Gili.
Ef ferðu’ út að kaupa og kannske ert í vafa,
hvar kaupin skal gera, mín ráð skaltu hafa,
það er hárvissust hagnaðar von
að koma þar vörurnar fjölbreyttar finnast
og fljótust er afgreiðslan, þess skaltu minnast,
að gera því kaupin í KRON.
Verzlið viö (Q)