Samtíðin - 01.12.1970, Blaðsíða 21

SAMTÍÐIN
13
tíiiiktnijHdadtiin
~fkaila\\4i
HÚN heitir Marayat Andiiane og er
gift frönskum forstjóra austur í Thai-
landi, Louis Andriane að nafni. Sjálf er
hún thailenzk, og faðir hennar var um
skeið sendiherra lands síns í Danmörku.
Hann heitir ákaflega austurlenzku nafni:
Khun Bididh Virajjkar.
Marayat menntaðist í Sviss og talar auk
thailenzku ensku, frönsku, þýzku og
ítölsku. Hún er afburða fögur kona með
dökkbrúnt litarapt. Hún hafði ekki notið
neinnar tilsagnar í leiklist, þegar hún tókst
á hendur að leika fyrsta kvikmyndahlut-
verk sitt í myndinni „Fallbyssubáturinn
San Pablo“.
Eiginmaður hennar var áður í frönsku
utanríkisþjónustunni, og í veizlur, sem
þau hjónin héldu á heimili sínu í París,
kom margt tiginna og menntaðra gesta.
Höfðu kvikmyndagerðarmenn þá oft orð
ú því við húsmóðurina, að hún ætti að
spreyta sig á að leika í kvikmyndum.
Hún lét þessi eggjunarorð eins og vind
um eyrun þjóta og varð hissa, þegar Fox
Film í París bauð henni reynsluhlutvei’k.
Fekktist hún tilboðið samt, enda allt að
vinna, en engu að tapa. Þau hjónin voru
urn þagi- mundir í þann veginn að flytjast
til Bangkok. Eftir 6 mánaða dvöl í Thai-
landi barst Marayat skeyti frá New York
um að láta kvikmynda sig í reynslu skyni.
Var síðan undirritaður samningur með
því skilyrði, að frúin dveldist í Bandaríkj-
unum, aðeins á meðan á þessari kvik-
niyndartöku stæði.
Það var Robert Wise, sem valdi Maray-
at til að leika í „Fallbyssubátnum San
Pablo“. Þegar hún kom til Hollywood, leit
hann á hana og mælti lengi vel ekki orð
frá vörum. Loks sagði hann í hálfum
hljóðum: „Þér eruð allt of brún til að leíka
í þessari mynd. Ég er að leita að kín-
verskri stúlku í hlutverkið. En fyrst þér
eruð komin hingað, er rétt að við mynd-
um yður til reynslu."
Þessi ummæli voru ekki beinlínis upp-
örvandi, en Marayat var mynduð, og
nokkrum dögum seinna kom Wise til henn-
ar og sagði: „Þér getið farið til mannsins
yðar heima í Bangkok. Þér fáið hlutverk-
ið. Við gerum yður orð að koma hingað,
þegar við þurfum á yður að halda, en gæt-
ið þess að vera ekki mikið úti í sólskini."
„Ég hélt mig í forsælunni,“ segir Mar-
ayat, „þangað til Robert Wise sendi mér
orð að koma. Ég notaði tímann til að lesa
kvikmyndarhandritið og las hlutverk mitt
í flugvélinni til Taiwan, þar sem þeir ætl-
uðu að kvikmynda mig. Fyrst átti að
mynda stærsta atriðið, og allt í einu stóð
ég í sviðsljósinu augliti til auglitis við
Richard Attenborough, „sem var nýbú-
inn að kaupa mig á þrælauppboði". Ég
skalf eins og hrísla og gat hvorki komið
upp orði né sýnt nein svipbrigði. Robert