Samtíðin - 01.11.1971, Qupperneq 13

SAMTÍÐIN
9
-Jc Kjörréttur mánaðarins
Kálhöfuð með fyllingu. — 1 meðalstórt
hvítkálshöfuð, 4 sneiðar beikon, 1 laukur,
1 msk. tvíbökumylsna, salt, pipar, 1 msk.
liveiti, 2 egg, 1 msk. söxuð steinselja og
rifin piparrót.
Utustu blöðin eru tekin af kálhöfðinu
og lok skorið áf því. Síðan er höfuðið
liolað innan og það, sem innan úr því var
tekið, skorið í smálengjur. (Svo sem 100
g af þessu káli er geymt til næsta dags).
Beikonsneiðarnar eru nú skornar í ten-
inga og steiktar á pönnu ásamt lauknum
og skorna kálinu. Er þetta brúnað eilítið,
áður en 1—2 msk. af vatni er bætt út í.
Þá er lok látið yfir, og þetta látið malla í
5 mínútur. Maukinu er siðan hellt í skál
og það látið kólna. Þá er mylsnunni, salti,
pipai’ og hveitinu hrært saman, mjólkinni
hætt út í smám saman og að lokum eggj-
unum. Þessu er hrært vel saman, og að
því loknu er steinseljunni stráð út í. Hvít-
kálshöfuðið cr síðan næstum því fyllt með
öllu maukinu, en ekki alveg, því það bólgn-
ar við suðuna. Þá er lokið látið á og bund-
ið utan um með hreinu stykki, svo að
hægt sé að taka kálið upp úr. Soðið í
eilítið söltu vatni 50 mínútur við liæga
suðu. Brætt smjör með rifinni piparrót er
horið með.
EFTIRMATUR: Perukaka. — 4 egg, 50
g sykur, 2 msk. mylsna, 25 g hakkaðar
möndlur og 4 perur.
Eggjarauðurnar hrærist með sykrimun.
Mylsnan og möndlurnar eru settar út í
og stífþeyttum eggjahvítunum blandað
saman við. Þetta er setl í vel smurt, eld-
fast mót ásamt heilum, skrældum perun-
um. Bakist 20 mínútur við 225° hita.
að menn lesi matseðla með maganum.
♦
að kvennatár séu orkumestu fallvötn ver-
aldarinnar.
♦
að sjálfbyrgingur tali svo mikið um sjálf-
an sig, að aðrir komist ekki að.
♦
að snohl) sé maður, sem vill nudda sér
utan í fólk, sem þykist vera einum
l'inni en hann.
♦
að ekki sé allt gull, sem glóir.
Merkingar orða á bls. 4:
1. Að bullsjóða, 3. hrafn, 4. friðill, 5. nótt,
6. að þramma, 7. væskill, 8. að drabba, 9. sjór,
10. fjalarbútur.
Anna: „Er hann Jón verulega cikveð-
inn?“
„Gunna: „Hvort hann er! Hann segist
bara alls ekki vilja sjá að giflast mér“.
Frúin (í bíó): „Það er bannsett flnga
alltaf að kitla mig fyrir ofan hnéð“.
Maður hennar: „Þetta var nú alveg
yndislegur brandari, áiður en við gift-
umst, en satt cið segja er hann alveg hætt-
ur að verka á mig“.
hérkollur!
KieópArgA
TÝSGÖTU 1.
TÍZKUVERZLUN KVENÞJÓÐARINNAR