Morgunn - 01.12.1976, Qupperneq 44

142
DR. MED. SHAFICA KARAGULEA
ann og í rannsóknum sínum fann orkusvið, sem lágu utan við
efnið sjálft, þannig, að orkusviðin voru óháð efninu.
Innan lífeðlisfræðinnar hefur okkur verið kennt hið gagn-
stæða, þ. e. a. s. að efnið framleiði orku. Sálræna fólkið, sem
starfaði með mér, hafði einnig haldið þessu fram.
Eg vildi fá lífeðlisfraiðilega skýringu á þessu fyrirbæri og
ég fékk sönnunina hjá dr. Burr, þegar hann sýndi fram á, að
hann gat náð hessu orkusviði án þess að snerta taugaþræðina
sjálfa. Sjálfur hafði hann útbúið sér tæki, sem gátu mælt
orkusviðið nokkra millimetra frá sjálfri tauginni.
l'.g fór nú að hætta að Iíta á þetta sem eitthvað yfirnáttúru-
legt og skilgreindi það sem náttúrulegt fyrirhæri, bundið eðlis-
fræðilegum lögmálum. Af þessu leiddi, að áhugi minn beindist
nú að þessu grundvallar-orkusviði eða svonefndum ljósvaka,
sem samkvæmt skýringu sjáendanna er hægt að skynja sem
nákvæma eftirmvnd likama okkar og umlykur jafnframt
hverja frumu hans.
Blaðam.:
HafiS þér nokkra hugmynd um, hvcuS þaS er sem myndar
þessi orkusviS?
Karagulla:
Þessari spurningu er erfitt að svara, þó við höfum uppgötv-
að, að orkusviðið eigi fvrst og fremst rót sína að rekja til
ákveðinna miðorkukerfa, Sjö slík orkukerfi eru tengd hinum
sjö kirtlum líkamans t. d. pineal-kirtli (sem er nálægt eyranu),
skjaldkirtli og thymus (neðst á hálsi).
Samkvæmt skýringum frá skyggnu fólki birtast þessi kerfi
sem orkusveiflur í fjórðu víddinni og þyrlast þær í sífelldu um
miðju sína. Orkukerfin eru tengd við mænu og tengjast gegn-
um liana við taugakerfið, og orkusviðið mvndast þannig sem
afleiðing orkukerfanna, eða það sem hlýtur að fylgja þeim.
Það er einnntt um þetta, sem bók okkar mun fjalla: Þar
mun verða skýrt frá heimildum, sem unnið hefur verið lir í
rannsóknum á slíkum skynjunum, og einnig verður sagt frá
þvi hvernig rannsóknunum sjálfum er háttað. j |