Barnablaðið - 01.12.1955, Síða 5

ARVID OHLSON:
jólagesiurinn
Borg kennari hafði fengið stöðu
við skóla í höfuðborginni. Hann
bjó þar fyrst í litlu herbergi, en
fjölskylda hans var kyrr ennþá í
gamla heimilinu þeirra úti á landi.
Húsnæðiseklan var svo mikil í
borginni. í jólamánuðinum tókst
þeim þó að fá íbúð, sem þau fluttu
í. Sveinn litli, sem var sex ára og
eina barnið í fjölskyldunni, hlakk-
aði ekkert til að flytja til borgar-
innar. Hann vissi, að þá nrundi
hann missa alla sína góðu leikbræð-
ur og skemmtilegu staðina, sem
þeir léku sér á. Það var svo leiðin-
legt að flytja svona rétt fyrir jólin
og fá svo ekki að vera með í neinu
jólaboði, þar sem hann þekkti eng-
an í borginni. Hann gat næstunr
grátið við tilhugsunina um þetta.
En móðir hans reyndi að hug-
lrreysta hann. Pabbi mundi finna
nýja félaga handa Sveini í stórborg-
inni, þegar þau væru búin að koma
sér vel fyrir þar. En innra með sér
vissi hún, að það gat dregizt, því
að Borg kennari valdi ekki hvern
sem var til að vera félagi drengsins
síns. Hann vildi ala hann upp eftir
eigin geðþótta. Sveinn átti að fá
félaga úr hans stétt. Hann átti að
varðveitast bæði frá sunnudaga-
skóla andrúmsloftinu og einnig frá
götudrengjunum. Frú Marta var
manni sínum sammála í þessu sem
öðru. Hún var fyrir löngu búin að
skilja sig frá sínu bernskuheimili,
sem hafði með sér hlýjan trúarleg-
an anda. Kristindómurinn var ekk-
ert fyrir menntaða fólkið. Þar hafði
maður hennar alveg rétt fyrir sér.
Afleiðingin varð sú, .að Sveinn litli
fékk hvorki að læra barnabænir eða
vers.
BARNABLAÐIÐ 69