Barnablaðið - 01.12.1955, Síða 11
EINAR EKBERG:
A heimili foreldra minna var til
ljóðasafn eftir hinn þek'kta andlega
höfund Eric Bergquist. Ég las þessi
Ijóð oft og mörgum sinnum og þau
urðu mér innblásturslind. Sú hugs-
un fæddist innra með mér, að ég
skyldi reyna að semja lag við ein-
hvern sálminn og fá þannig nýjan
söng til að syngja. Ég var alltaf í
þörf fyrir nýja söngva. Eitt ljóðið
hreyf mig mest. Það var nefnt
Draumurinn. Hið alvarlega efni
þess fannst mér sérlega heppilegt
fyrir vakningarsamkomur. Brátt
hafði ég fengið lag við þetta ljóð,
sem mér líkaði og siðan söng ég
það oft á samkomum.
Da? nokkurn barst mér í hendur
O
gamalt jólahefti. Þegar ég fletti því,
sá ég á fyrstu síðu mynd, sem átti
að tákna Jesúm, grátandi yfir Jerú-
salem. Við hlið myndarinnar var
sálmur um efnið, skrifaður af Con-
rad Björkman. Ég las sálminn aft-
ur og aftur. Efni hans hreyf mig
sérstaklega mikið. Ósegjanleg löng-
un greip mig, að geta sungið þenn-
an sálrn á samkomum okkar.
Ég settist við orgelið og las enn-
þá einu sinni fyrsta versið:
Frá fjallsins hœL3, í heiSurn sólarljóma
hann horjir yjir Jerúsalemborg.
En musterió og mennt og þjóðarblóma
sér Meistarinn meS djúpri hjartasorg.
Hann horjir gegnum hina jögru gylling,
sem hylur eymd og smán og bitra nauS.
Þar hajna menn í sinni syndaspilling
þeim sönnu gœSum, sem hann ojt þeim bauS.
En það var alveg ómögulegt að fá
nothæft lag við sálminn. Ég byrj-
aði að örvænta.
Svo las ég annað versið:
Og Jesús grét, svo hjartahreinn og blíSur,
hans hjarta brann af eldi kærleikans.
Ilans eigin þjóS í syndasorta bíSur
og sinnir ekki náSarboSskap hans.
AS eyrum berast öldur hárra hljóma
frá hátíSlegum danz- og veizlusal,
en mcSan kvöldiS deyfir dagsins Ijóma,
hann dapur reikar yjir Kedronsdal.
Allt í einu fæddist lagið, sem er
til við þennan sálm. Síðasta versið
hljóðar svo:
Jerúsalem! Þú öll munt lögS í eySi,
því óSum jjölga syndir þínar hér.
Mót þér svo Ijúft minn líknarfaSm ég brciSi,
þú lokar þínum dyrum jyrir mér.
Ó, Jerúsalemborg, þú sjálf þig blekktir,
ég bauS þér eilíft líf og jriS og skjól.
Vitjunartíma þinn þú ekki þekktir
og því er horjin gœju þinnar sól.
BARNABLAÐIÐ 75