Barnablaðið - 01.06.1958, Síða 12

SÍMON BRÁÐI.
KOBSK BABNASAGA, EFTIB OLAF BABAAS
Gnðný Signrmnndgdöttir íslenzkaöi.
Framhald.
MYLLAN
Símon stóð upp frá borðinu og
lokaði skólabókunum sínum. Nú
hafði hann lokið lestrinum í dag.
Hann hafði lesið svo mikið, að hon-
um fannst hann sjá bókstafi, hvert
sem hann leit. Ritgerðina hafði
hann skrifað og heimadæmin voru
reiknuð. Hann var frjáls það sem
eftir var dagsins. Hann hafði lokið
við að höggva mikið af eldiviði,
sem aðeins var eftir að bera inn,
og það var ekki lengi gert. Hann
lagði bækurnar varlega niður í
töskuna og pennakassann efst. —
Kennarinn hafði sagt, að allt ætti
að vera í röð og reglu og eitthvað
var nú skemmtilegra að taka skóla-
áhöldin upp, þegar vel hafði verið
gengið frá þeim.
Þessa stundina var hann aleinn
heima, því að mamma hafði farið
í heimsókn til ömmu og pabbi var
að aka fyrir Áslák í Vogi.
Símon bar inn eldiviðinn og þeg-
arar því var lokið læsti hann dyr-
unum, en lét lykilinn standa í, því
að bráðum var von á mömmu aft-
ur heim.
Hann gekk að kanínubyrginu.
Bezt að sjá um, að þær hefðu nóg
að narta í. Skrítnar voru þessar
kanínur. Stundum sátu þær graf-
kyrrar, en þutu svo skyndilega upp,
svo að afturfætumir stóðu beint
upp og hentust inn í fylgsnið sitt.
Byrgið var stórt og hafði Símon vír-
net yzt, en innst hafði hann útbúið
kassa með gati á, sem var rétt hæfi-
legt fyrir eina kanínu að smjúga
gegnum. En þegar þær styggðust,
— ja, þá þutu þær inn í kassann með
þvílíkum hraða, að oft voru þær að
því komnar að festast. Gatið var
því aðeins nógu stórt, að þær færu
inn hver á eftir annarri, en þær
voru ekki vitrari en það að stund-
um ætluðu þær að troðast inn sam-
tímis og þá stóð allt fast. Svona fór
nú, þegar Símon kastaði grængres-
inu inn til þeirra. Símon stóð keng-
boginn af hlátri. Hvílík flón, að ótt-
ast sinn eiginn mat! Loksins átt-
aði sú gráa sig, og þá kom sú hvíta
á eftir.
•— Borðið þið nú, sagði Símon
— ég ætla niður að læk. Svo lokaði
hann byrginu tryggilega og gekk
niður túnið. Hann langaði svo
44 BARNABLAÐIÐ