Barnablaðið - 01.02.1980, Blaðsíða 19

Bréf frá börnum
Maðurinn sem sífellt brosti
Einu sinni fyrir langa löngu var uppi
maöur, sem alltaf brosti. Hann vildi að
allir væru brosandi, en samt voru ekki
allir brosandi, til dæmis kaupmaðurinn.
Þegar hann var að afgreiða í búöinni
sinni reyndi hann aö afgreiða ónothæfa
hluti og þá varð fólkið óánægt og kvart-
aði og þá fór kaupmaðurinn í vont skap.
Maðurinn sem sífellt brosti ákvað áð
reyna að bæta þetta. Hann fór því til
kaupmannsins og keypti allt ónothæft í
búðinni og kvartaði ekki. Þá varð kaup-
maðurinn glaður og brosti alltaf upp frá
því. Endir.
Bryndís Snæbjörnsdóttir.
Pennavinir
Hæ, hæ:
Okkur langar aö komast í bréfasamband við stráka á aldrin-
um 12—14 ára. Erum sjálfar 12 ára og höfum áhuga á fót-
bolta og fleiru. Óskum eftir mynd með fyrsta bréfi ef hægt er.
Halldóra Eiríksdóttir,
Brimnes II,
750 Fáskrúðsfjörður.
Dagbjört Þráinsdóttir,
Búðarvegur 56,
750 Fáskrúðsfjörður.
Kæra Barnablað:
Ég heiti Guðrún Árnadóttir og er 11 ára. Ég ætla að biðja þig
að birta nafnið mitt í pennavinadálknum. Ég ætla líka aö
senda svör við verðlauangetrauninni. Bæ, bæ. Ég óska eftir
að skrifast á við stelpur á aldrinum 11—12 ára. Mynd fylgi
fyrsta bréfi, ef hægt er.
Guðrún E. Árnadóttir,
Eyhildarholt,
551 Sauðárkrókur.
Sagan af Elsu litlu
Það var einu sinni lítil stúlka, sem hét
Elsa. Hún var smávaxin með Ijósblá
augu og Ijósa lokka. Einn daginn, þegar
Elsa var á leið í sunnudagaskólann, sá
hún dúfu liggjandi á götunni. Elsa tók
grey fuglinn upp og hélt á honum í
fanginu. Hann var víst fótbrotinn. Elsa
kenndi í brjósti um hann og fór með
fuglinn í sunnudagaskólann. Þar var
honum gefiö að borða og beðið fyrir
honum.
Elsu langaói mikið til að hafa dúfuna
heima, en hún vissi aö mamma vildi það
ekki. En loks fékk hún leyfi, bara í nokkra
daga.
Einn morguninn vaknaði Elsa, fuglin-
um var batnað. Þaö var furðuverk.sem
hafði gerst. Elsa þakkaði Guði fyrir hjálp-
ina.
Já, svona er Guð góður. Hann læknar
veika.
Með þökk fyrir,
H.S. Keflavík.
19