19. júní - 19.06.1977, Qupperneq 26

Konur segja
Krydd
lífsins?
Kynferðismál hafa verið ofar-
lega á baugi á undanförnum ár-
um. Þykir sumum nóg um alla þá
umræðu, en aðrir telja hana
merki um aukið frelsi og undan-
hald fordóma.
Athyglin beinist oftast mest að
viðhorfi og reynslu ungs fólks —
oft unglinga — til þessara mála,
enda er það viðurkennt að fólk
gerist nú til þess yngra en áður
fyrr að kanna stigu ástarinnar.
Almenningsálitið hefur lengst
af veitt karlmönnum á öllum
aldri frjálsan aðgang að hinni for-
boðnu ávaxtakörfu, enda eru það
forn sannindi að konur bera frani
kræsingarnar, svo að karlmenn
cru einungis leiksoppar óyfirstíg-
24
anlegra freistinga (sbr. Adam
með eplið góða: „Hún Eva látti
mig gera þaö“).
Þetta hefur reynst erfitt að
fyrirgefa og því er það, að Evur
allra tima hafa fengið skömmina i
hvert sinn sem það fréttist, að
einhver þeirra hafi nú, rétt enn
einu sinni, platað blásaklausan
karlmann og egnt fyrir hann með
leggjasveiflum eða léttúðugum
augnagotum.
Margir sálkönnuðir hafa eytt í
það stórum hluta starfsævi sinn-
ar, að finna út hvaða sálarflækjur
það eru, sem stjórna gerðum
kvenna, og ber Freud þar liæst.
Flestir eru þeir á einu máli um
það, að konur séu furðuleg fyrir-
bæri og líklega séu jaær svona
undarlegar, að því að þær
skammist sín svo mikið fyrir að
hafa ekki typpi, en jrað
„statussymbol“ setja karlkyns
sálkönnuðir ofar öðru.
Fáum (Deirra hefur þó i raun-
inni hugkvæmst að spyrja konur
hvað jjær hugsi, né hvort þeim
finnist karlar ekki alveg eins
óskiljanlegir og körlum joykja
|jær.
Ritnefnd 19. júní hefur beðið
fáeinar konur á aldrinum 35 — 60
ára að tjá sig lítillega um viðhorf
sitt og/eða reynslu i kynferðis-
málum og fara svör þeirra hér á
eflir.
L.Ó.