Sameiningin - 01.06.1886, Blaðsíða 11

—59
RoeSan, sem Jesús hélt fyrir fólkinu claginn eftir að hann
var kominn aftr vestr yfir vatnið til Kapernaum, er 10. lexían.
FólkiS, sem mettaS hafSi veriS í eySibyggSinni austan vatnsins,
var líka komiS til Kapernaum. Jesús tekr þaS skýrt og skorin-
ort fram, aS hvötin til aS fylgja sér hjá þessu fólki, sé lág og
jarSnesk—ekki af því þeir sáu teiknin (þ. e.: fengu sönnun fyrir
guSdómi hans, fyrir því aS hann var hinn fyrirheitni Messías),
heldr af því þeir átu af brauSunum og urSu mettir. þetta minn-
ir á ritningargreinina: „GuSs ríki er ekki matr eSa drykkr, heldr
réttlæti, friSr og fögnuSr í heilögum anda“ (Róm. 14, 17). þaS
er ekki von um aukin veraldargoeSi, sem draga á eSa í sann-
leika dregiS getr menn aS frelsaranum. ViS hinn unga auSuga
mann, sem kom til Jesú forSum, sagSi hann : „Far þú og sel
eigur þínar og gef þær fátœkum; kom svo og fylg mér“ (Matt.
19, 21). þá varS maSrinn hryggr og fór burt. þaS er fjársjóSr
fyrir eilíft líf, sem kristindómrinn býSr; þaS er fœSa fyrir sál-
ina, sem meS frelsaranum fæst. Hann sjálfr er þessi fœSa, þessi
andlegi fjársjóSr. Jesús er lífsins hrauSiS. AfliS ySr þeirrar
fœSu. SpursmáliS fyrir þig, sem kristinn vilt vera, er þá þetta:
Langar þig eftir þessari andlegu fœSu ? Hungrar þig eftir frels-
ara, ekki aS eins frá sorgum og dauSa, heldr og frá synd og rang-
læti ? GySingar spurSu Jesúm: „Hver teikn gjörir þú, svo aS
vér sjáum og trúum þér ? “ Margir spyrja enn: Hvar er sönnun
fyrir því, aS hin yfirnáttúrlega kenning kristindómsins sé ekki
tómr heilaspuni ? En svo spyr enginn, sem þekkir hiS kristi-
lega kærleiks-evangelíum, nema því aS eins aS hann hafi ekki
neina tilfinning fyrir synd sinni og andlegri eymd. Mótbárur
manna gegn boSskap hinnar kristnu kenningar, útásetningar
manna á þaS, sem kennt er í kristnum söfnuSum, koma í raun-
inni yfir höfuS aS tala af því aS sálirnar elska sitt eigiS myrkr,
halda dauSahaldi í sína eigin synd, og hafa viSbjóS á hinni and-
legu fœSu, sem frelsarinn býSr. Sorglegt er, aS þessi viSbjóSr
skuli einnig eiga heima hjá fólki í kristnum söfnuSum. En þó
aS þú í dag ekki finnir til löngunar eftir fœSu kristindómsins
fyrir sálina, viltu þó ekki borSa viS ókomnu hungri ? AS því
kemr þó einhvern tíma, aS alla hungrar eftir þessari fœSu. Sálin
iætr sér eklci til enda nœgja meS kristindómslausa fœSu. Jesús
bendir á þetta ókomna hungr, þegar hann segir : „Sá, sem kemr
til mín, mun ekki verSa hungraSr''; en sá, sem ekki kemr til
hans, hann mun—fyr eSa síSar—hungra. Viltu ekki safna þér