Sameiningin - 01.12.1886, Blaðsíða 6

—150
himnesk Ijómar náðarsól
nú frá drottins dýrðarstól.
Gleðjumst, því að grœna tréð
gjöfum fögrum alsett ineð
vor á meðal upp reist er,
ávaxtanna njótum vér.
þöklt sé þeim, sem lífið lér.
Merkir okkar œskustund,
ungdómsfjör og bernskulund
sú hin fagra unga eik,
er hér stendr furðu keik,
en fellr síðan föl og bleik.
þegar liðin œskan er,
ellin bráðum nálgast fer ;
náðai-tímann nota vel
nauösyn mestu því eg tel.
Óttast þá ei þurfum hel.
Gleðjizt þér nú, góðu börn,
guð er yðar hlífð og vörn,
honum gjörið hlýðni tjá,
hans þér vegi gangiö á;
engu kvíða þurfið þá.
Guðs son er það grœna tréð,—
glöggt í anda fáum séð,—
sem um eilífö ávöxt ber,
endrlausn svo hljótum vér;
gaum að slíku gefið þér.
Feliö yðr hans á hönd,
honum sverjiö líf og önd,
sífellt honum syngiö prís,
sannlega þá í paradís
sigrlaunin verða vís.
Jesú Krists í nafni nú,
nœrð og styrkt í helgri trú,
haldið börn mín heilög jól;
himnesk ljómar náðarsól
nú frá drottins dýrðarStól.
S. J. Jóhannesson.