Sameiningin - 01.12.1886, Blaðsíða 10

jólahátíS vora mitt í skammdeginu og vetrarkuldanum. ])að
er blessuS barnahátíðin í kristinni kirkju vorri, sem flytr boS-
skapinn um endrlausnar-barniS, er forSum fœddist í Betlehems-
jötunni. Hinar jarðnesku jólahátíSir standa svo stutt, og jóla-
gleSi guSs barnanna hér er svo ófullkomin. En er þá ekki gott
til þess aS hugsa, að eitt sinn fá öll guSs börn aS halda hiinn-
eska jólahátíð, sem aldrei tekr enda, og þá verSr fögnuSrinn
fullkominn. þaS var slík eilíf fagnaSarhátíS guSs barna, sem
Jóhannes sá í kaíia þeim af vitran sinni, sem lexía vor inni-
heldr. þeir, sem þetta lesa, láti þá þaS, sem Jóhannes sá, verSa
til þess aS auka sína jólagleSi á komandi fœSingarhátíS frels-
arans. Látum sorgarinnar börn, svo framarlega sem þau líka
eru guðs börn, halda sín jól hér í von og vissu um að fá síS-
ar að halda eilífa jólahátíS meS fullkomnum fögnuSi, án and-
varpa og áhyggju, án kross og tára, á landi lifandi manna. Og
svo hlakki þá allir eins og börn til jólanna,—þeirra jóla aS
minnsta kosti.
12. lexían er niSrlag Opinberunarbókarinnar og um leið
niSrlag heilagrar ritningar. þaS er eins og síSasta orS guSs til
mannanna. Mönnum er boSiS að koma. Öllum þyrstum mönn-
um er boSiS að koma og fá gefins lífsins vatn. En svo segist
drottinn Jesús líka koma með endrgjald handa sérhverjum eft-
ir því, sem verk hans verSa. „Drottinn kemr“—þaS er berg-
máliS í hjörtum kristinna manna á aðventutímanum. þessi síð-
asta lexía úr biblíunni er þá líka hœfileg hugvekja fyrir síSasta
aðventusunnudaginn. „Sjá, eg kem skjótt“, segir Jesús ; og rétt
á eftir er nefnt lífsins tré og sagt, að þeir sé sælir, sem þang-
aS ná að komast. Til þess aS geta haft blessuS og gleðileg jól
þessi, sem nú korna, í sannleika fagnaS yfir því aS öllu fólki er
frelsari fœddr, verSá menn áðr en jólin koma aS hafa dregið sig
aS lífsins tré, því vel aS merkja er þaS ekki aS eins gróSrsett
á himni, í borg lifanda guSs þar uppi, hinni liimnesku Jerú-
salem, heldr er það einnig hér niSri meS fullu lífi mitt í vetrar-
heljunum og skammdegismyrkrinu. Frelsarinn er vort lífsins
tré. Látum öll önnur tré visna. Eitt tré er þó ávallt grœnt-
Látum vera aS allra annarra kærleikr kólni, aS allt visni og
frjósi og deyi umhverfis oss. I hjarta frelsarans kemr aldrei
vetr; hans kærleikr lifir ávallt • jafn-heitr. Ungir og gamlir
dragi sig allir auðmjúkir og trúaSir að Jesú áðr en jólin koma,