Sameiningin - 01.03.1894, Síða 16
—12—
í valdinu yfir hlutunum að sama skapi og hann hefir komizt
langt í því að ná takmarki heilagleikans. það má því skoSast
sem svik viS hið háa takmark, sem mannkyninu er ætlað að ná,
þegar mögulegleikinn til aS framkvæma undr er fyrirfram
strykaðr út af prógrammi sögunnar. Sökum þessa hafa líka
menn, sem dýpra hafa hugsað, eins og Rothe, hiklaust sett sig
upp á móti neitan kraftaverkanna, með því að þeir telja þá neit-
an grunnskyggni eina.
það er þó einkum eitt atvik, stórkostlegt og þýðingarmik-
iS, í æfi Jesú, sem allar tilraunir til náttúrlegrar skýringar
hljóta aS standa á; það er upprisa drottins. það helir með öllu
móti verið reynt til aS gjöra þennan mikla atburð í mannkyns-
sögunni aS engu, en það hefir eklci tekizt, og nú á dögum sýn-
ast allar mótbárur, sem unnt er að upphugsa í þá átt, vera
tœmdar, og hiS mikla undr, þar sem segja má aS öll saga hins
guðlega hjálpræðis renni saman í eitt, ljómar nú í virkilegleik
sínum með meiri birtu en nokkurn tíma áðr.
Svo sem áðr er tekiS fram, hefirjafnvel Strauss mótmælt
þeirri getgátu, sem Gyðingar fundu fyrstir uppá, að þegar post-
ularnir vitnuðu um upprisu drottins síns og meistara, þá hafi
þeir gjört sig seka í greinilegustu svikum. A móti því talar
það, hve huglausir lærisveinarnir voru fyrst eftir dauSa Jesú,
hve forviða og fagnandi þeir urðu út af því, sem kom fyrir á
páskadaginn, og hvílík djörfung og trúarvissa kemr síðan fram
hjá þeim alla þeirca æfi út, er þeir vitna um þann atburð. Sii
djörfung er svo sterk, að eigi er annað hugsanlegt en að til
grundvallar fyrir henni liggi óskeikanleg sannfœring um virki-
legleik upprisunnar.
Strauss hefir einnig fellt harðan dóm yfir annarri tilraun til
að gjöra grein fyrir þessum atburði. Sumir þeirra, sem eru að eiga
við biblíuskýringar, segja, að Jesús hafi sjálfsagt aldrei dáið á
krossinum; hann hafi að eins fallið í dá eða fengið yfirlið, en svo
hafi hann vaknað aftr, er hann lá í gröfinni; hið svala lort þar
niðri og ilmrinn af smyrslum þeim, sem haun var smurðr með,
hafi valtiö haun. það er þó sannarlega óhugsanlegt, að Jesús, eins
veiklaðr og máttvana og líkami hans hlýtr að hafa veriðorðinn
eftir hinar hræðilegu píslir, hafi að áliðnum sama degi getað
gengið til Emmaus og þaöan aftr til baka uro kvöldið til þess