Sameiningin - 01.05.1898, Blaðsíða 11

en kynna sér söguna um þaS, sem gjörSist á skírdagskvöldiS
forSum, í hinum fjórum guSspjöllum nýja testamentisins, ástand
lærisveinanna þá, og framkornu frelsarans bæSi 1 orSi og verki
andspænis því ástandi. Eg hefi talaS um þaS, aS Jesús leyfSi,
aS Júdas— þótt hann væri meS svikaráSiS í huganum—væri
meS $ hinu heilaga borShaldi, til þess aS gefa honum þá sterk-
ustu hvöt og hjálp, er til gat veriS, til þess aS flýja burt af
barmi glötunarinnar. En líka hinir lærisveinarnir allir, þótt
þeir í sannleika trúSu á frelsarann og elskuðu hann, voru meS
mjög viiikri og ófullkominni trú, eins og meSal annars sýndi sig
í því, aS þeir meðan á sjálfu borðhaldinu stóS tóku til aS þrátta
um þaS sín á milli, hver þeirra væri mestr. Og svo seinna um
kvöldið, þá er Jesús var handtekinn f Getsemane, var trúar- og
kærleiksstyrkrinn ekki meiri en þaS, aS þeir flýðu allir frá
meistaranum. Og enn seinna sama kvöldiS kemr fyrir hin
grátlega afneitan Pétrs, hans, sem þó vitanlega var einna lielztr
og mestr í lærisveinahópnum. Allt þetta vissi Jesús fyrir, og
þó veitti hann þeim öllum hina miklu kærleiksgjöf kvöldmál-
tíðarsakramentisins. þetta bendir þó sannarlega á nokkuS allt
annaS en að menn þurfi aS vera í einhverju sérstaklega full-
komnu trúarústandi til þess aS mega ganga til altaris.
ASvörunarorS postulans um verðugleik eSa óverSugleik
þeirra, sem neyta kvöldmáltíSarsakramentisins, hijóta því að
vera stórkostlega misskilin, þegar út úr þeim er fengiS, aS aS
eins menn meS fullkomnum kristindómi eftir því, sem kalla
mætti, megi aS ósekju ganga til altaris. Enda þarf ekki annaS
en að lesa meS athygli kafla þann allan af 11, kap. fyrra Kor-
inþubréfsins, sem skírdagspistillinn er partr af, til þess aS sann-
fœrast um, aS postulinn er um allt annað aS tala, en veikleika
í trúnni eða kærleikanum aimennt, þegar hann er aS vara menn
í Korinþuborgar-söfnuðinum viS að neyta kvöldtnáltfSarinnar
óverðuglega,
Menn liöfðu vitanlega á þeirri tíS enn þá ekki í kristninni
neinar kirkjur til aS halda sínar guðsþjónustur í. GuSsþjón-
usturnar að kvöldmáltíSarhaldinu meStöldu fóru fram í heima-
húsum. Nautn altarissakramentisins stóS í sambandi viS al-
mennt borðhald f því eða því prívathúsi safnaðarlimanna, hinar
svo kölluðu kristnu kærieiksmáltíSir, sem allir gestir toku sara-