Sameiningin - 01.05.1898, Blaðsíða 2

Svít'r upp til ljóssins iands
Ijóss á vængjum andi manns.
3. Niör guðs á fótskör fölluui,
fögnum sigri lausnarans.
llann or drottinn yíir öllum,
eilíft stendr ríki lians.
Guös í borg á lífsins laudi
lifir stór og tignarhár,
vegsauiaðr eilíf ár,
engla drottinn allsvaldandi.
Snúum glaðir heim til hans,
heim í lífsborg frelsarans.
4. Dýrð sé guði! Drottinn lifir.
Dýrðleg hér er tjaldbúð hans:
Himininn oss hvelfist yfir;
há er kirkjan lausnarans.
Hárri salar hvelfing undir
himius skína ijósin öll;
ölturin hin fögru fjöll;
fótskör drottins grœnar grundir.
Lofum guð í heimi hans,
helgidómi skaparans.
Kvöldmáltíðarsakramentið.
Pródikan út af 1. Kor. 11, 23—29, eftir ritst. ,,Sam.“*)
„A þeirri mitt, cr hann var svikinn." þessi orð viðhefir
Páll postuli í fyrstu málsgrein lexíu þeirrar, sem nú var upp
lesin úr fyrra bréfi hans til Korinþuborgarmanna, og með
þessum oiðum gjörir hann grein fyrir tímanum, þá er hið
blessaða sakrament kvöldmáltíðarinnar var innsett af frelsara
vorum og drottni Jesú Kristi. Hinu dýrmæta, ógleymanlega
pant sfns kærleika rétti Jesús að hinum litla hópi lærisveina
*) Flutt í Winnipeg á skírdagskvöld síðasta. Prentuð hér fyrir
áskoran nokkurra tillieyrenda.