Sameiningin - 01.09.1898, Blaðsíða 10

—10G
KenniS hinum uugu vel aS gjöra í þessu tilliti sem öSru. í
staöinn fyrir að gefa börnunurn gjafir á jólunum veita sumir
sunnudagsskólar þeim tœkifœri til að koma með gjafir handa
fátœkum. „Sælla er aS gefa en þiggja.“ Fagrt er að kenna og
læra þetta.
það er vert í þessu sambandi að minnast á starf sunnudags-
skólakennaranna í „Fyrstu lútersku kirkju“ í Winnipeg við að
hjálpa bjargþrota íslendingum í bœnum vetrinn 1891—95.
Nefnd þessi var starfandi frá því í Nóvember og þangað til í
Júní. „Leitaði hún samskota meðal almennings og útbýtti síð-
an smámsaman gjöfum þeim, er inn komu, meðal þurfamanna.“
$149.50 voru þannig útlagðir úr nefndarsjóði fyrir utan gjafir
ýmsra í mat og fötum. Um 120 manns munu hafa notið góðs
af þessu starfi nefndarinnar (samanber „Sam.“ X, 4). þetta ætti
að vera hvetjanda dœmi fyrir söfnuði vora og starfsemi víðs-
vegar.
]>að er enn annað, sem kirkjufélag vort getr haft í huga, og
það er að reyna að nota starf kvendjáknanna, sem þjóðflokkr
vor kann að eignast, í söfnuðum vorum í bœjunum. Slík starf-
semi er nú að útbreiðast í lúterskum söfnuðum í öðrum kirkju-
félögum.
Vanrœkjum ekki líknarskylduna. Nóg er verkefnið, Nóg
eru tœkifœrin. Nógir eru hinir hjálparþurfandi, Gíuð sé lof-
aðr fyrir aumingjana, sem vér megum liðsinna, og guð veiti oss
krafta til að vera, þegar á þarf að halda, huggandi í orði og
líknandi í verki!
Ferð til Nýja íslancls.
Eftir ritstjöra „Sam.“
A kirkjuþinginu í sumar var mér falið á hendr að fara
missíónar-ferð til Nýja íslands. Og lagði eg í því skyni á stað
héöan frá Winnipeg laugardaginn 20. Ágúst norðr til Selkirk.
Séra N. Steingrímr þorláksson hafði þegar í sumar, er hann var
hér á kirkjuþinginu, gjört ráð fyrir að bregða sér líka norðr til
Selkirk og verða mér samferða þangað, þegar eg fœri, og það
gjörði hann nú, mér til mikillar ánœgju. Næsta sunnudag pré-