Sameiningin - 01.03.1902, Qupperneq 10

6
þaS en drepa allra snöggvast á þa5 í sambandi viö hitt
hryggðarsögu-málið eins og hann gjörir í 16. sálminum. En
Hallgrímr Pétrsson leit ekki svo á það mál. Hann sá, að
þetta um grafreitskaupin fyrir þrjátíu silfrpeninga var í augum
guðspjallamannsins afar mikilsvert atriði í trúarlegu tilliti; og
af því hann var þess fulltrúa, að þetta eins og allt annað í
ritningunni væri fœrt í letr samkvæmt leiðslu og innblæstri
heilags anda, þá hlaut hann að taka það ítarlega til greina.
Hann yrkir út af því einn heilan langan sálm — seytjánda
passíusálminn: ,,Svo sem fyrr sagt var frá“. Og leiðir hann
þar fram víðtœkara trúarefni og kristindóms-evangelíum en í
nokkrum hinna passíusálmanna.
Sá passíusálmr er í raun og veru heilt guðspjall, gjörvallt
meginmál hins kristilega trúarlærdóms. Óhugsanlegt er, að
nokkur maðr með nýju skoðaninni á biblíunni, sem sumir
menn eru nú af svo miklu kappi að reyna að koma inn í ís-
lenzkan kirkjulýð, hefði getað orkt annað eins sálmaverk eins
og passíusálmana; en allra sízt seytjánda passíusálminn.
Textinn, sem sá sálmr er orktr út af, gæti ekki komið til
greina sem evangelíum fyrir neinum manni ineð nýju skoðan-
inni. Það er eins og Hallgrímr Pétrsson hafi, þá er hann var
búinn að yrkja 16. passíusálminn, allt í einu undir leiðslu guðs
anda dottið ofan á nýja gullnámu í útjaðri texta þess, er hann
áðr var við að eiga og virtist þegar hafa tœmt. Fyrst ofr
lítil gullæð, sem hann eins og af hending kemr auga á. Þar
nemr hann svo staðar og tekr til að grafa í jörðina. Og niðr-
staðan verðr, að hann finnr þar stórkostlega námu, sem hefir
inni að halda óþrotlega nœgt hins skírasta gulls. Hann finnr
miklu meira f þeim útjaðri textans en hann hafði áðr fundið í
meginmáli textans. Hann finnr þar allan kristindóminn. Og
sá fundr sýnir öllum skýrt, hvað Hallgrímr Pétrsson var bæði
sem skáld og kristilegr kennimaðr.
Þá er Matteus guðspjallamaðr hefir skýrt frá ráðsályktan
œðstu prestanna um það, að keyptr skyldi lóðarblettrinn —
leirkerasmiðsakrinn—útlendum mönnum til greftrunar, þá far-
ast honum þannig orð:*) ,,Rættist þá það, sem talað er fyrir
*) Þetta er nákvæmari útlegging en sú í nýja testamentinu íslenzka, sem er
í almennings höndum.