Sameiningin - 01.08.1902, Qupperneq 1

ametmngin.
Mánadarrit til stuð'nings kirkju og lcristindómi ísleudinga.
gefið út af hinu ev. lút. Jcirlcjufélagi Jsl. % VestrJœimi.
KITSTJÓRI JÓJST BJAUNASON.
17. árg. WINNIPEG, ÁGÚST 1902. nr. 6.
Fjárráð vor.
Meginmál prédikunar, sem séra N. Steingrímr Þorláksson flutti í kirkjuþings-
byrjan að GarSar, N.-D., 21. Júní síðastl.
,, Sjá, eg er með yðr alla daga, allt til veraldarinnar
enda“.—Matt. 28, 20.
Lærisveinar Jesú standa frammi fyrir honum, meistara
sínum. Hann horfir á þá og felr þeim á hendr verkið, að
gjöra allar þjóðir að lærisveinum hans. Var að sjá, þegar á
þá var litið, að þeir myndi vera menn til þess, líklegir til
þess að geta leyst það verk af hendi? Fráleitt þvf. Og sjálf-
sagt hefir þeim sjálfum ekki fundizt nein ástœða vera til þess,
að sér væri trúað fyrir því. Þeir fundu vafalaust ekki neitt
til sín eða hœfileika sinna. Héldu alls ekki, að sér væri
fengiö þetta í hendr sökum yfirburða sinna eða þess, að þeir
væri þeir fyrirtaksmenn. Hafa miklu fremr fundið til van-
máttar síns og hœfileikaskorts. Og hafa, ef til vill, spurt
sjálfa sig: Ætli oss hafi ekki misheyrzt? Er það hugsanlegt,
að hann ætlizt til þessa af oss? Einmitt af oss? — Að leggja
heiminn undir fœtr honum — heiminn, sem er jafn-andstœðr
honum og óvinveittr og reyndin hefir á orðið? Það er þó
óhugsanda.—Enhann bœtti líka þessu við: ,,Sjá, eg er með
yðr. “ Það á þá að skiljast þannig. Hann ætlast í raun og
veru til þess, að vér vinnum þetta verk. En þá hlýtr það