Sameiningin - 01.08.1902, Blaðsíða 5

85
eru í augum drottins ekki ncins virði, nema hvorttveggja sé
honum helgað. Enn fremr þaö, aó verkiö er drottins, sem
vinna á að, og blessanin líka drottins. AS enginn söfnuSr
getr blessazt né blómgazt, nema drottinn sé meS honum,
hversu mannmargr sem hann væri og hversu múraSr af pen-
ingum og hversu snjallr prédikari sem prestrinn hans væri. —
An drottins misheppnast öll starfsemi safnaöarins og viSleitni,
aS því er snertir efling og viögang guös ríkis innan safnaSar-
ins, þó aS árangr starfseminnar hiS ytra kunni aS vera mikill
og glæsilegr. En ef drottinn er meö, þá á söfnuSrinn lífsskil-
yrSiS — getr þá lifaS og látiS sér fara fram, hversu fámennr
sem hann er. — — — — — — — — — —
„Hneykslist J>eir J>á!“
,,I ,,NorSrlandi“ frá 31. Maí stendr grein frá ritstjóran-
um, hr. Einari Hjörleifssyni, mikilsvirtum vini vorum, meS
fyrirsögninni ,,Rannsókn ritningarinnar og vestr-íslenzkir
prestar“. Hann svarar þar grein minni um ,,kritíkina“,
sem kom út í FebrúarblaSi ,,Sam.“, eSa þeim parti hennar,
sem beinlínis snertir afskifti hans af því máli.
Líkindi eru til þess, aS hr. E. H. geti naumast veriS al-
gjörlega óhlutdrœgr í ágreiningsmáli þessu. Því eins og áSr
hefir veriö sýnt fram á meS skýrum rökum í blaöi þessu ýtti
hann, þá er hann var viS ,,ísafold“, séra Jóni Helgasyni á
staö til þess aö setja „niörstööu hinna vísindalegu rann-
sókna“ biblíunni viSvíkjandi á dagskrá í íslenzku kirkjunni.
Þessu hefir nú hvorki hann né neinn annar neitaS. Hann
leiöir þaö algjörlega hjá sér, varast aS snerta viö þeim sára
bletti. Rök þau, sem eg hefi fœrt aS því, aS ógætilegt og
rangt sé aö fara meö kenningar þessar eins og séra Jón Helga-
son hefir gjört, leitast hann eölilega viS aS rífa niör og gjöra
aS engu. En aöferö hans þar er eins og málaflutnings-
manns, sem fremr er um þaS aö hugsa aö flœkja sakargögn
andstœöingsins og hrífa tilfinningar áheyrendanna gegn hon-
um en hitt, aS leiöa sannleikann og réttlætiö í ljós.—Eg haföi