Sameiningin - 01.08.1902, Síða 3

«3
treyst koensku, í staS þess aS treysta guSi; en sú glíma horfi
honum ekki til heilla. ÞaS fær Jakob ekki séS, nema guS
auSmýki hann, ,, ljósti á aflsinar hans“, traustiö mikla, sem
hann haföi á sjálfum sér, hœfileikum sínum og yfirburSum.
Og svo þarf hann aS sjá, aS ef lífið á aö verSa honum ávinn-
ingr og hann aS fá notiS blessunar fyrirheitisins, þarf hann aS
læra að treysta guöi. Þaö sé eiginlega ekki Esaú, bróðir
hans, eöa nokkur maSr, sem sé aö óttast, heldr þaö, aö hafa
guS á móti sér. Þaö þurfi aö vera honum fyrir öllu, aö hafa
guS meö sér og blessan hans. Og niðrstaðan varð sú, aö
Jakob læröi þaö þá. Hann lærði það þessa nótt, aö fram-
tíðarhamingja hans öll var undir því komin, aö guð væri með
honum og hann fengi aö njóta blessunar hans.
SömuleiSis, þegar drottinn birtist Móses viS hinn loganda
þyrnirunn. Þá fær Móses að læra þaö, að farsælleg útkoma
hlutverks þess, sem honum var á hendr falið, er eingöngu
bundin því, að guö veröi meS honum og veiti honum fulltingi
sitt. Hann á aS treysta guöi.
Nú eru 17 ár liðin, brœSr góSir, síSan vér sem kirkju-
félag byrjuöum á kirkjulegri starfsemi hér vestan hafs. Hver
voru fjárráð vor, er starfsemi sú hófst? Og hver hafa þau
svo verið síöan? Hverju höfum vér treyst?
Þaö er augljóst, aö Jesús Kristr þarf aS vera oss hið
sama og hann var lærisveinum sínum, þegar þeir hófu að
starfa í þjónustu hans. I honum voru fólgin öll hin andlegu
fjárráö þeirra. Án hans voru þeir ekkert. Og án hans
megnuðu þeir ekkert; því fyrir hann voru þeir það, sem þeir
voru, og áorkuðu það, sem þeir áorkuöu. Alveg eins er því
variS meö oss. Og þá fullvissu þurfum vér aö eiga, aS allt
sé undir því komiS, aö hann sé meö oss á samskonar hátt og
hann var með þeim — að það sé einmitt skilyrðiS fyrir far-
sællegum árangri af allri kirkjulegri starfsemi vorri.
Vér getum ekki rænt neinni blessan drottins— ekki nein-
um sönnum guös ríkis framförum, hvorki fyrir einstaklinginn
né fyrir kirkjuna. Þaö dugir engin Jakobs glíma. Vér kom-
umst ekki fyrir neina Jakobs kœnsku inn í land fyrirheitisins.
BrögSum verör ekki beitt guös ríki til eflingar. Aflsinar hins