Sameiningin - 01.03.1941, Blaðsíða 7

37
lagt fram hálfa miljón eða svo. Hitt verður að koma frá
Norður-Ameríku. Um önnur lönd er ekki að ræða eins og
nú standa sakir. Kirkjurnar í Vesturheimi lögðu fram nógu
mikið fé til að sjá þessu starfi horgið á síðasta ári. En
þá var upphæðin minni, sem safna þurfti. Nú þarf þátt-
takan að vera almenn, til þess að hjálpin komi greiðlega
og ekki um seinan.
Kristniboðsstarfið. sem hér ræðir um, er auðvitað ekki
munaðarlaust, nema um stundarsakir. Móðurkirkjurnar
eru ekki dauðar enn. Kirkjan í Evrópu lifir; og það, sem
meira er um vert, áhuginn lifir. Úr öllum ófriðarlöndunum
koma undursamlegar fréttir um kristnihoðsstarfsemina, sem
þar heldur áfram fullum fetum í gegnum allar þrautirnar;
um sumarskóla fyrir trúboðsefni, um hvatninga-erindi;
jafnvel um fjársöfnun til þessa starfs, og er hún sumstaðar
meiri en á undanförnum árum. Á Hollandi til dæmis söfn-
uðu missiónarfélögin meira fé í júlí, 1940. heldur en í júlí
1939. En sá er hængurinn, að ekki einn eyri af þessu fé
má senda lit yfir landsteina fyr en vígum linnir. Og Hol-
lendingar hafa nú tráboðaefni reiðubúin að taka við þýzka
trúboðinu, sem nú er fáliðað, yfir á Indlandseyjum. Hvenær
þeir muni komast til verksins er eftir að vita.
Frá öðrum ófriðarlöndum koma söniu fréttirnar. Kirkj-
an á Frakklandi er mjög illa stödd. og þó eru mótmælendur
í París að safna fé, bæði heima fyrir og á Svisslandi, til
kristniboðsins. Og jafnvel á sjálfu Þýzkalandi virðist áhug-
inn hafa farið fremur vaxandi sumstaðar. Ársfundur Rínar-
félagsins í sumar var bæði fjölsóttur og ljörmikill; miklu
betra þing, segja fréttirnar, heldur en það fræga kristni-
boðsfélag hefir háð í mörg ár. Og þá eru Norðmenn ekki
af baki dottnir. Þeir gáfu eina tvö hundruð þúsund dali til
kristniboðsins rétt nýlega, úr sjóðum, sem geymdir eru á
Bretlandi. ,
Fréttirnar eru mikilsvarðandi. Þær sýna það, að
Norðurálfukirkjunum er ant um þetta starf. Það fellur
ekki niður, kemst ekki á vonarvöl eftir ófriðinn — ef hér-
lent kirkjufólk hleypur nú undir bagga i bili. Það er ekki
eins og menn séu beðnir að borga fyrir dauðan hest, eða að
reisa horgemling. Margar af ])essum trúboðsstöðvum eru
tápmiklar, stórmerkar í sögu kristinnar kirkju. Þýzka trú-
boðið á Indlandi lil dæmis, missiónir Dana á Sýrlandi og í
Manchuríu, eða Norðmanna í Madagascar, rétt til að nefna