Sameiningin - 01.12.1918, Blaðsíða 4

292
Ónýtum ekki verk englanna; en veruni þeirra sam-
verkamenn, samiþjónar 'þeirra í því að vinna verk Guðs.
Jólaenglamir komu í ljósadýrð, þeir bentu á barnið í
jötunni, og lofsöngurinn þeirra er um kærleika himna-
föðursins. Þessvegna minna þeir á liátíð ljósanna, barn-
anna og kærleikanis. Þegar vér því tölurn um jólin sem
liátíð englanna erum vér mintir á jólaboðskapinn allan í
sinni guðdómlegu hátign.
Verum eng'lunum samróma á þessum jólum. Syngj-
um honum dýrð, ,sem þeir vegsömuðu. Tökum undir með
íslenzka -sálmaskáldinu:
“Ó, dýrð sé þér í hæstum hæðum,
er ihingað komst á jörð;
á meðan lifir Kf í æðum,
þig lofar öll þín hjörð;
á meðan tungan má sig hræra,
á meðan hjartað nokkuð kann sig bæra,
hvert andartak, hvert æðarslag
Guðs engla syngi dýrðarlag. ’ ’
Sigur og sigurvonir.
RæSa flutt I Fyrstu lút. kirkju t Winnipeg á sigurhátíS Canada,
1. Des. 1918.
46. Sálmur Ðavíðs.
Asamt meðborgnrum vorum í þessu landi söfnumst
vér saman í húsi Drottins, til þess að fagna fyrir honum
og frambera fyrir hann bænir vorar og lofgerð fyrir sigur
þann hinn dásamlega, sem hann liefir gefið þjóð vorri og
samherjum ihennar í stríðinu sikelfilega, sem til lvkta er
leitt með -sáttmála þeim um vopnahlé, sem staðfestur var
11. f. m. Með grátglöðum hjörtum viljum vér lofa höfð-
ingja friðarins fvrir frið þann, sem hann hefir veitt þjóð-
um þessa heims, eftir að þær hafa borist á banaspjótum
meir en fjögur ár. Líklega hefir aldrei í heiminum orð-
ið jafn almenn gleði eins og sú gleði er, sem nú fer um
allan -heim, fyrir friðinn, sem er fenginn, Guð gefi oss að
fagna réttilega, fagna heilögum fögnuði og gefa Guði
dýrðina.