Sameiningin - 01.12.1918, Blaðsíða 11

299
nm. þjóðardramb liverfur fyrir eining allra manna; Guðs-
ríki verður svo á jöröu sem á 'bimni; einn Guð >og menn
allir bræður. Fyrir morgunroða hins nýja dags sé Guði
lof og dýrð. Ó, biðjum að dagurinn bjarti renni og rétt-
lætis- og friðarsólin skíni sern fyrst öllum heimi. Guð
gefi að ríkið komi og nýi tíminn sem fyrst.
En það verður ekki fyrir það eitt, að vopnahlé er nú
samið og friður fenginn niilli ’þjóða. Ríkið þarf að koma
fvrst í hjörtu mannanna hjá öllum ])jóðum. Yér rnegurn
ekki gera oss ]>að í hugarlund, að öll stríð sé búin. Ekki
lieldur það, að ihér í landi og öðrum lönudm verði friður.
Vonandi verður aldroi framar blóðugt stríð. Vonandi
varðveitir Drottinn þjóð vora frá því, að lenda aftur í lík-
amlegum orustum. kín það er ekki 'kominn friður, og má
ekki koma friður fyr en sigruð hafa verið vöid myrkurs-
ins, líka heima fyrir. Vér eigmm óefað mikil stríð fyrir
liöndum. Þó gengið hafi verið milli bols og höfuðs á
einveldi og hervaldi í stjórnmálum þjóða, þá eru öflin tvö
enn við lýði: afl mannréttinda og sjálfsforræðis annars
vegar og afl einokunar hins vegar. Næsti stríðsvöllurinn,
sem ]>au öfl berjast á, verður á sviði atvinnumálanna og
viðskiftalífsins. Sama afl, sem prússnesku ofurmennin
beyttu til upphefðar sjálfmn sér en kúgunar öðrum, það
er hér í höndum fárra fésýslu-ofurmenna. Þar til það
vald er sigrað og jöfnuður fenginn verður ekki friður.
Segið mér ekki að kominn sé friður, meðan enn ríkir “sá
dauði og djöfulsnauð, að dvgðasnauðir fantar safna auð
pieð augun rauð, en aðra lirauðið vantar. ”, Segið mér
iieldur ekki að kominn sé friður meðan hér í “kristnu”
mannfélagi sakbornir menn eru dæmdir til lífláts og
hengdir. Segið það ekki meðan imefaréttur ræður í
nokkru máli mannfélagsins, lagalega eða lagalaust, and-
lega eða líkamlega. Segið það ekki meðan stjórnmál
auðkennast af svikráðum og fjármál af undirhyggju.
Segið það ekki í Aiskalon og kunngjörið það ekki í Gað,
að stríðum sé lokið og friður fenginn, fyr en á öllum svið-
um mannlífsins, að ofheldi og ofríki einstaklingsins hefir
vikið fvrir jafnræði allra manna, og einasta tígn og aðall
á jarðríki er göfgi andans og hreinleiki sálarinnar.