Sameiningin - 01.07.1919, Síða 29

151
Daginn eftir, þegar sendimennirnir voru búnir til heimferöar,
kallaSi konungssonurinn þá fyrir sig og sagSi viS þá: “Þenna hring
ætla eg aS gefa dyggasta sendimanninum aS launum;” og hann sýndi
þeim fallegan og dýran gullhring meS gimsteini í. “Mér þykir mikiS
til þess koma, sem þiS frædduS mig um löndin, sem þiS fóruS um;
og söngfuglinn þykir mér lika mjög vænt um. En fyrsta skylda
sendimannsins er aS koma sem fyrst skilaboSunum, sem hann er
sendur meS.” Og meS þeim ummælum gaf hann hringinn sendi-
manninum, sem fyrstur hafSi til hans komiS.
Sunnudagsskóla-lexíur.
VI. IÆXÍA. — 10. AGÚST.
AS leiða menn til Krists.—Post. 16, 9-15; Jak. 5, 19-20.
Minnistexti:—Þér munuð verffa vottar mínir, bœffi í Jerúsalem
ori í allri Júdeu og Samaríu og til yztu endimarka jarðarinnar.—
Post. 1, 8.
Umrœffuefni:—Persónulegt trúboff, Ijúf skylda hverjum sann-
kristnum manni. Til hliSsjónar: Lúk. 19, 1-19; Jóh. 3, 1-16; 4,
27-38; Post. 20, 17-21; 28, 30-31; Jóh. 9, 35-38; 1. Kor. 9, 20-22;
Filemon 10-14. Lexíurnar hafa nú fariS yfir gjörvalt meginmál
kristinnar trúar og siðfræSi. Þá liggur næst fyrir aS snúa sér aS
hinni verklegu hliS kristindómsins. Á því efni byrjar lexían í dag.
Fyrsta og stærsta hlutverkiS, sem kristnir menn eiga aS láta sér
umhugaS um, er aS veita öSrum hlutdeild í þeirri blessun, sem þeir
sjálfir njóta — meS öSrum orSum, aS kosta kapps um aS leiSa bræS-
ur sína til Krists. (T) Af hvaða ástœffum eigunv vér að vinna aff
þessuf Vér eigum að elska Krist og hlýffa boðum hans. Til þessa
verks kallaSi hann postulana éMatt. 4, 18. 19). Þetta var þaS síS-
asta sem hann lagSi þeim á hjarta (Tost. 1, 8. Sbr. Jóh. 4, 32-38).
Vér eigum einnig aS elska náungann og bæta úr andlegri neyS hans
fPost. 16, 9. 10; Jak. 5, 19. 20). (2) Hvar er starfsviðiff? Heima
fyrir fyrst og fremst, en vér eigum aS færa þaS út svo langt seni
vér framast megum ('Post. 1, 8). (3) Hvernig eigum vér aff haga
þessu verki? Vér eigum aS beita kristilegum hyggindum, eins og
Páll gjörSi fPost. 16, 11-15J. Hann valdi borgir viS þjóSvegi, þar
sem mest mundi bera á kenningunni og hún breiSast út sem skjótast.
Hann leitaSi fyrst fyrir sér hjá GySingum og guSræknu fólki af
heiSnum ættum. Beitum kröftum vorum helzt þar, sem vænlegast
er um árangur. f5) Hvaff eigum vér aff varast í starfinu? Hugarfar
þaS og breytni, sem kemur í bága viS dæmi frelsarans og postula
hans. Þar á meSal er: Undandráttur. Postulinn brá skjótt viS,
þegar hann þóttist sjá, hvar GuS ætlaSi honum starf JPost. 16, 11).
Þar næst: hroki, kaldlyndi, hirffuleysi um velferð náungans. Dygöir
þær, sem gagnstæSar eru þessu, sýna sig í fari Krists og Páls postula
hvervetna, ekki sízt í köflum þeim, sem valdir eru til hliðsjónar með