Sameiningin

Árgangur

Sameiningin - 01.09.1921, Blaðsíða 23

Sameiningin - 01.09.1921, Blaðsíða 23
279 á þessi berja-tré — margar skeppur af berjum eftir, og ómögu- legt aS fá neina hjálp fyrir glerharöa peninga.” Hann langaöi nú ekki til aö leika sér. í tíu mínútur haföi Pétur horfst í augu viö freistarann og unniö sigur. Trén voru enn eftir, eins og tröll-karlar, sem sigra þurfti, en stærsta tröll- iö—eftirlæti viö sjálfan sig — haföi hann lagt aö velli um sinn. Hann heyrði varla, hverju Ben svaraöi, svo mikill var flýtirinn .aö komast aö verkinu aftur. Hann þóttist vita, hver nýjungin væri, sem þeir ætluðu að sýna honum. Það var vist barkar- bátur, sem þeir kölluöu “Brautryðjandann”. En hann varð að bíða. “Húrra! Eg er kominn að verkinu aftur, pabbi. Eg var <ekki lengi að leika mér — eða hvað ?” “Nei, drengur minn. Vildu fiskarnir ekki bíta?” En Pétur sá glampann í augum föður síns og vissi, að hon- nm var léttara um hjartaræturnar. Allan daginn unnu þeir saman. ,, “Bráðum kominn kvöldverkatími, Pétur minn; við höfum tínt mikið, en það sér ekki högg á vatni,” sagði faðir hans. “Við megum til að fá einhverja hjálp, annars komum við ■ekki berjunum frá okkur á markaðinn í góðu ástandi,” sagði Pétur og var hugsi. Hlerra Dill fór að segja sögur frá æskuárum sínum, — af atburðum, sem Pétur hafði aldrei heyrt um áður. Og hann sagði vel frá. “Hvernig gaztu gjört svona mikið, pabbi?” spurði Pétur ,að siSustu. “Við borðuðum morgunmatinn við kertaljós, og þá var langur dagur eftir, og oft vann eg góða skorpu í tunglsljósi eftir dagsetur.” Pétur var þögull stundarkorn á eftir. Hönum hafði dottið nokkuö nýtt í hug. Hann fór snemma í rúmið, næstum þvi undir eins að lokkn- um kveldverkum og kvöldverði. Nei, hann var ekki lúinn, bara syfjaður og ætlaði snemma á fætur. Klukkan var orðin tíu, þegar bjartan geisla frá tunglinu lagði þvert yfir herbergið. Pétur hrökk upp úr fasta svefni, eins og vekjaraklukka hefði glumið í eyrað á honum. Hann fór í fötin hljóðlega, og gekk svo njður stigann. í fordyrinu var stafli af körfum. Pétur tók nokkrar með sér og lagði af stað. Grasið var vott af döggfalli. Silfurlitum bjarma sló á

x

Sameiningin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.