Sameiningin - 01.12.1923, Blaðsíða 7

357
+
I
f
Jól.
Kom enn blessuð, Les og lít
böimum-glaða í letri fornu
hátíð hátíða hærri speki
himinrunninn. en spiltra tíma,
Lyft, lífsviður, dýpri spám
ljósabarn drembins hjarta,
hátt frá hálmi innilegri
húms og dauða. efans fræði!
Hygginda sól, Kveikið mér jól
sem í húmi starir í Jesú nafni:
lúin ng leið elska, yndi
á ljósaskiftum: og æskuljómi!
liverf til baka, Bú oss í brjósti,
ver barn á ný, blessað guðspjall,
svo að þitt Gtiðsljós blessað guðspjall,
glæðist aftur! þú ert barnið í oss.
Matth. Joch.
+
I
“Sjá, konungur þinn kemur til þín”
t
Fagnaðarhátíð jólanna er enn á ný að ganga í garð.
Jólakveðjur eru sendar milli vina, jólaviðbúnaður á sér
stað á öllurn sviðum lífsins hið ytra, og jólaklukkurnar
hringja til helgra tíða á jólahátíðinni innan skamms.
Allir tökum vér þátt í þessu jólahaldi að einhverju leyti.
Jafnvel þeir, sem láta sig jólaviðburðinn litlu varða,
hafa þó sína tegund af jólahaldi. Þess vegna er svo
margt tengt við jólin, sem ber lítinn keirn af jólunum.
En sjálfsagt ætti að vera fyrir hvern hugsandi mann,
að láta sig ekki að eins berast með í jólahaldi, heldur að
gera sér grein fyrir því, hvað jólin eiga að merkja fyrir
hann, og halda þau eftir því.