Faxi - 01.02.1996, Qupperneq 8
FAXIFEBRÍAR1990
Ferð þessi var farin á vegum Reykjanesbæjar og Norræna félagsins til
að taka þátt í listasýningum barna og unglinga á Norðurlöndum.
Sýning þessi átti að fjalla um fornar sögur og æíintýri. Öll norður-
löndin voru mætt til leiks nema Færeyjar. Danir voru með hóp unglinga
sem sýndu uppfærslu á sköpunarsögu Snorra Sturlusonar. Þeir komu í stór-
um bíl með allt með sér: sviðsmynd, ljós, búninga og hljóð. Norðmenn voru
með stóra sýningu af myndum og allt úr Snorra-Eddu. Svíar voru með
skemmtilega uppfærslu af Þyrnirósarsögunni á mörgum tungumálum.
Kennaraverkfall
setur strik í reikninginn
Við héðan af Islandi vorum í svolitl-
um kröggum með efni vegna kennara-
verkfallsins sem var á síðasta skólaári,
svo tónlistarskólinn bauð fram tónlist-
aratriði og var samþykkt að senda þrjá
hljóðfæraleikara og stjómanda. Var
mér falið að sjá um verkið vegna þess
að ég er bæði tónlistar- og myndlistar-
maður og tala auk þess sænsku. Það
hafði komið í ljós að myndlistarkenn-
ararnir í bamaskólunum höfðu bmgð-
ist skjótt við og látið börnin gera
myndir.
Rauðhöfði og víkingalög
Myndirnar vom gerðar úr Suður-
nesjaþjóðsögunni Rauðhöfði. Einnig
hafði verið gerð finnsk þýðing á sög-
unni og fór ég með þetta allt með mér.
Mér hafði verið falið að gera tónlist
fyrir ferðina og ákvað ég að nota fom
víkingalög úr þjóðlagasafni Bjarna
Þorsteinssonar. Gerði ég syrpu með
þessum lögum og bjó til millispil til að
tengja þau og samdi undirleik. Ég
hafði haft vissa hljóðfæraleikara í huga
sem em nemendur í tónlistarskólanum
og vom þau til í tuskið þegar ég bað
um hjálp. Það eru þau Sigrún Gróa
Magnúsdóttir píanóleikari, Andrés
Bjömsson trompettleikari og Aki As-
geirsson trompettleikari. Þegar meiri
upplýsingar bámst frá Finnlandi kom í
Ijós að það var rúm fyrir meiri tónlist,
svo ég útsetti nokkrar sönglagaperlur
okkar fyrir hópinn. Enn var talað um
meiri tónlist svo Áki snaraði fram fal-
legu fmmsömdu verki í þjóðlegum
anda og var það æft. Nú vomm við til-
búinn í slaginn. Ég var sendur á und-
an til að setja upp sýninguna og undir-
búajarðveginn.
Komaið til Kerava
Á flugvellinum í Helsinki mætti mér
maður að nafni Harry Johnsson, og
reyndist tala sænsku. Fór strax vel á
með okkur. Hann ók mér eins og leið
lá að safni því sem sýningin átti að fara
fram í þ.e. listasafninu í Kerava. Þar
Hér var tekin létt æfing. Áki Ásgeirsson, Sigrún Gróa Magnús-
dóttir og Andrés Björnsson.
Móðir „skógarbúanna“ ásamt sonum sínum og greinarhöfundi.
Hatturinn góði var keyptur á markaði fyrir slikk.
hitti ég Aune Laaksonen forstöðukonu með Harry á góðu veitingahúsi í mið-
safnsins. Hún kynnti mig fyrir sam- bænum fómin við Kalli í göngutúr og
starfsfólki sínu og gengum við strax í i sagði hann mér frá því helsta sem for-
„Mamma og pabbi“ greinarhöfundar, Kalle og Berit Kvittinen.
Ljósmyndirnar með greininni tók Eiríkur Árni.
að taka upp myndirnar sem ég kom
með og velja stað fyrir þær í safninu.
Myndirnar fengu hrós og finnski text-
inn var lesinn af áhuga og gerðar ráð-
stafnir til að stækka hann upp og hon-
um fundinn staður meðal myndanna.
Síðan var dmkkið kaffi og málin rædd.
Harry ók mér til “fósturforeldra"
minna, sem reyndust vera Berit
Kvittinen bókasafnsfræðingur og
Kalle Kvittinen blaðamaður. 13 ára
dóttur Outi eiga þau og lét luin mér eft-
ir herbergi sitt. Einnig fékk ég lykil af
húsinu og símakort. Eftir að hafa etið
vitnilegt var um Kerava og nágrenni.
Næsta dag settum við upp sýning-
una á rúmgóðum stað í safninu. Þetta
listasafn er í gamalli gúmmíverk-
smiðju, hefur stóra hvítmálaða sali og
auðvitað nútíma ljósakerfi, þannig að
myndirnar nutu sín vel og voru vel
lýstar. Eftir uppsetninguna var mér
færð lislaverkabók safnsins að gjöf.
Kalli vildi fara með mig um næsta ná-
grenni Kerava og notuðum við seinni
hluta dagsins í þá ferð. Sýndi hann
mér allt það markverðasta á svæðinu,
m.a. komum við til Jáárvenpáá sem er
8 FAXI