Straumar - 01.12.1929, Blaðsíða 8
18?
STKAUMAR
leg-um fundum, fyr en nú í Borgarnesi í haust. Á presta-
stefnu í sumar leið skýrði biskup stuttlega frá, hvað liði
staríi nefndarinnar, og að nefndin mundi halda störfum
áfram næsta vetur. Var gott að frétta til þess, Gg von-
andi, að brátt takist að hrinda því máli til farsællegra
lykta.
Það er máske nokkuð seint orðið, að taka til máls
og gera athugasemdir við helgisiðabókina og breytingar-
tillögur nefndarinnar; en fyrst þögnin hefir verið svo
mikil um málið, ætti ekki að vera úr vegi fyrir nefndina
að taka til greina, þegar hljóð heyrist um þetta mál.
Hennar er þar að velja og hafna — en mér skilst mál
þetta svo þýðingarmikið og knýjandi, að eg álít þögn um
það og svo langan drátt á aígreiðslu þess, sem raun er
á, skaðlegt og óafsakanlegt. Sérstaklega tel eg knýjandi
nauðsyn, að allir hinir frjálslyndari prestar og vinir kirkj-
unnar láti ekki undir höfuð leggjast að bera fram kröfur
sínar, og sameinast um þær til sigurs.
í greinarkorni þessu vil eg nú fyrst taka til athugun-
ar tvö almenn efni, áður en eg sný mér að einstökum
greinum helgisiðaformsins: málið, sem það birtist á, og
innihald orðanna.
Það mun víða reynast svo, að á fám sviðum eru menn
tregari til umskifta eða umbóta, en á sviði trúmálanna.
Þetta á ekki hvað sízt við um málið á trúmálabókunum.
Pyrir utan hinn sérkennilega guðsorðabóka-stíl úir og
grúir af málvillum og málskrípum í mörgum svokölluðum
guðsorðabókum vorum. Nýja biblíuþýðingin verður þó
ásamt nokkrum fleiri að teljast undan þessum dómi, þótt
reyndar hafi hún ekki sloppið alveg við hættuna að lenda
á hinni troðnu braut miðaldamálsins. En helgisiðabók
kirkjunnar hefir allt of lítið haft af málhreinsun að segja,
og bráðabirgðatillögurnar hefðu gjarnan mátt sýna meii'i
framför á því sviði. Það, sem lang-mest ber á, er röng
orðaröð, ekki sízt í sambandi við eignarfornöfn; orðmælgi
og óeðlileg orða-sambönd og líkingar; í stuttu máli:
hugsunum (ef nokkrar eru?) er komið í svo flókinn bún-
ing og fjarskyldan því, sem nútíðarmönnum er eðlilegt,