Ármann - 01.11.1937, Blaðsíða 27

Á R M A N N
21
Undantekning frá þessu voru ferðalangar tveir,
er að garði bar fyrri hluta júnímánaðar 1909. Var
eg þá 13. ára að aldri. Koma þessara tvímenninga
varð mér minnisstæð, enda hafði hún á mig áhrif,
er eg bý að mörgu leyti að fram á þennan dag.
Menn þessir voru glímukapparnir Guðmundur
Stefánsson og Sigurjón Pétursson úr glímufélaginu
Ármann. Þeir riðu allgeyst í hlað, og voru hinir
vígamannlegustu, með gljáandi spora á fótum.
Er þeir voru aðspurðir, samkvæmt góðum og
gömlum sveitasið, hvert ferðinni væri heitið, kváð-
ust þeir vera á leið til Akureyrar sem fulltrúai
Sunnlendinga í keppninni um konungstign íslenskra
glímumanna.
Hugheilar árnaðaróskir fylgdu þessum víkingum
frá okkur strákunum í dalnum. Enda falla vötn ti]
suðurs af miðri Holtavörðuheiði og renna um Norð-
urárdal. Ekki síður fyrir það, að við strákarnir í
dalnum voríim skamt frá landamærum Norðlendinga,
var Sunnlendingurinn uppi í okkur, og lúðuni við
með óþreyju eftir úrslitum Íslandsglímunnar. Gleði
okkar varð óblandin, er við fréttum, að þessir full-
trúar okkar hefðu borið sigur af hólmi, þar sem
Guðmundur Stefánsson varð glímukonungur ís-
lands og Sigurjón Pétursson hlaut önnur verðlaun.
Var það almannarómur þar nyrðra, að sunnlensku
glímumeimirnir hefðu horið af í glímusnild.
Ivoma þessara tveggja Reykvíkinga hafði undra-
verð áhrif á íþróttalífið í dalnum. Það reis ný vakn-
ingaralda, sem eg og aðrir ungir menn urðum snortn-
ir af og tókum að iðka íslenska glímu af meiri áhuga
heldur en áður. Áreiðanlega hefir þetta gert okkur
ómetanlegt gagn siðar í lífinu, því íslensk glíma,
sé hún rétt lærð og leikin af drengskap, mótar
hvern mann til hins hetra, frekara en nokkur önn-
ur íþrótt.
Sporarnir hans Sigurjóns Péturssonar.
Þegar þeir félagar fóru frá Sveinatungu, gleymdi
Sigurjón Pétursson sporunum sínurn. Eg reyndi að
slá mig til riddara með þeim, enda vissi eg að spor-
ar voru veigamiklir hlutir í eigu hvers riddara. Eg
spenti s])orana að hælum mér, þegar eg sem oftar
var sendur erinda fyrir föður minn ríðandi niður
í dal. Á leiðinni kom eg að Hvammi; þar var eg
oft eins og heimagangur. Þegar séra Gisli sá mig
með sporana, varð honum að orði: „Hvað er að
sjá þetta, Eyfi minn, eg hélt nú að þú rjðir nógu
hart, þótt þú notaðir ekki spora á blessaðan hest-
inn. Þú mátt til með að taka þetta af fótunum."
Aldrei á æfinni hafði mér dottið í hug, að and-
mæla séra Gísla i Hvammi. En að taka nú ofan
sporana, það fanst mér óhærileg tilhugsun. Enda
var eg alveg viss unt, að úr þvi þessir glímukapp-
ar báru spora, gat ekki verið neitt við það að at-
huga. Eg herti því upp hugann og skýrði séra Gísla
frá með miklum sannfæringarkrafti, að það gæti
ekki verið ljótt að nota spora, úr Jiví glímukapparn-
ir hann Guðmundur Stefánsson og hann Sigurjón
Pétursson hefðu notað J)á, og þessir sporar, sem eg
bæri á fótunum, væru meira að segja sporarnir hans
Sigurjóns Péturssonar.
Sem dæmi um skjótar vinsældir Jiessara tvimenn-
inga í dalnum, vil eg geta Jiess, að séra Gísli gerði
ekki frekari athugasemdir við notkun mína á spor-
unum hans Sigurjóns Péturssonar.
Eyjólfur Jóhannsson.
Aðalfundur
félagsins var haldinn 4. okt. s.l. Þeir, sem áttu að
ganga úr stjórninni, voru allir endurkosnir. Stjórn-
in er nú skipuð þannig: Jens Guðlijörnsson form.,
Þórarinn Magnússon varaform., Rannveig Þorsteins-
dóttir ritari, Ólafur Þorsteinsson féhirðir, Kristinn
Hallgrímsson gjaldkeri, Jóhann Jóhannesson áhalda-
vörður og Karl Gíslason umsjónarmaður unglinga.
Varastjórn skipa : Karl Vilmundsson, Sigurður Norð-
dahl og Þorsteinn Hjálmarsson, en endurskoðendur
eru Konráð Gislason og Stefán G. Björnsson.
Á fundinum færði Ólafur Þorsteinsson, fvrir
hönd yngri og eldri Ármenninga, formanni félagsins,
Jens Guðhjörnssyni, að gjöf mjög fallegan hókaskáp
úr rósaviði, í tilefni af þvi, að hann hafði á Jiessu
hausti verið 10 ár formaður félagsins.
Auk J)ess færði forseti í. S. í. honum albúm frá
Ólympíuleikunum með eiginhandaráritun allra Jieirra.
sem höfðu hlotið gullverðlaun ])ar.
Fundurinn var mjög vel sóttur.
Skrifstofa félagsins
er í i])róttahúsinu niðri, simi 3356, og er hún op-
in á hverju kvöldi frá kl. S—10 siðd.