Útvarpstíðindi - 21.03.1949, Page 19

Útvarpstíðindi
91
Þið ráðið
HVORT ÞIÐ TRÚIÐ
í öðru tbl. var sagt frú, hvernig getur l'arið ef gleym-
ist áð skrúfa fyrir. Hér er sagt frá hvernig getur farið
ef gleymist að opna. —
Það er ekki hrein-íslenzkt fyrirbrigði,
að þingmenn ræði fjárlögin í útvarpi. Það
er heldur ekkert sérstakt íslenzkt fyrir-
brigði, að þingmennirnir ræði um allt ann-
að en fjárlögin við það tækifæri.
í Chile er það líka siður, að fjárlagaum-
ræöum þingsins er útvarpað, eða hluta af
þeim. — Þar til í fyrra var sá háttur hafð-
ur á, að þingmennirnir héldu ræður sínar
í salarkynnum útvarpsstöðvarinnar, og voru
þá einir í ræðumannsklefanum eins og
hverjir aðrir fyrirlesarar. Nú er þeim út-
varpað beint úr þingsölunum. — Ástæðan
til breytingarinnar er mjög athyglisverð.
Einn af helztu leiðtogum demókrata,
Petro José, sem jafnframt var einn af
snörpustu og eldlegustu ræðumönnum
iandsins, varð fyrir hryllilegu áfalli. —
Petro José er meðalmaður á hæð, rauðleit-
ur í andliti og ákaflega tilfinninganæmur.
Hann talaöi af slíkum áhuga, að líkami
hans skalf frá hvirfli til ilja, og jafnvel
eyrun blöktu í ræðustólnum. — Það er erf-
itt fyrir þá, sem ekki hafa séð ræðumenn
af afríkönsku og spönsku kyni tala, að gera
sér grein fyrir því, hversu dásamlega heill-
andi það getur verið.
José hafði orðið fyrir heiftarlegri per-
sónulegri árás af andstæðingi sínum, er
talaði næst á undan. — Hann skalf eins og
laufblað í vindi, er hann gekk inn í ræðu-
mannsherbergið, studdur af tveimur trúum
og dyggum flokksbræðrum. — Hann hafði
30 mínútur til umráða og byrjaði strax.
Magnaraverðir lágu á gægjum við litla
gluggann, því þeir vissu hvílík dægrastytt-
ing það var að sjá José tala. — Hver einn
og einasti maður úr tæknideild útvarpsins
hópaðist saman við litla gluggann, og sú
sjón, er mætti þeim, lét þá gleyma stund og
staö.
José virtist byrja tiltölulega rólega. Hann
hélt höndum um borðbrúnirnar og sat á-
lútur og talaði beint inn í hljóðnemann
og beit saman tönnunum. — Skyndilega reis
hann til hálfs úr sætinu, sparkaði af sér
inniskónum, varpaði af sér jakkanum og
æpti nú hvatningarorð sín til þjóðarinnar,
svo að ómurinn af þeim heyrðist í gegnum
einangraðan vegginn, greip hljóðnemann
báðum höndum, æddi með hann fram og
aftur um gólfið, talandi, æpandi, grátandi
og biðjandi. Svitinn tók að renna af and-
liti hans í stríðum straumum, — skyrtan
límdist við bakið, hárið féll niður yfir aug-
un, og maðurinn gekk berserksgang. Hann
stökk hornanna milli í herberginu í tveim-
ur skrefum, — snérist við eins og skopp-
arakringla, — æpti, rökræddi og deildi,
lagði til ósýnilegra andstæðinga sinna með
hljóðnemanum, ranghvolfdi augunum, hló
hæðnishlátur svo skein í tennurnar, —
staðnæmdist við borðið, — gerði nokkrar
tregafullar munn-hreyfingar og bendingar,
hneygði sig í áttina til ósýnilegra hlustenda,
leit á klukkuna og magnaði sig svo upp í
annan stríðsdans, með nýjum tilbrigðum,
engu óásjálegri.
í ræðulokin var hann kominn að niður-
lotum. Hann fékk sér að drekka, skvetti
framan í sig síðustu vatnslögginni úr
flöskunni, kvaddi og skreið fremur en gekk
til dyranna, máttvana, en handviss um aö
þvílík ræða hefði aldrei verið haldin um
fjárlög Chile.
í dyrunum mætti herra José yfirmagnara-
verðinum, náfölum og bljúgum. Hann tjáði
herra José, að vegna tekniskra mistaka
hefði ræðu hans ekki verið útvarpað, —
hvort hann gæti ekki endurtekið hana.
Petro José er nú á geðveikrahæli. Hann
getur ekki hætt að endurtaka ræðuna
sína. Lausl. þýtt.