Bankablaðið - 18.09.1935, Síða 23

BANKABLAÐÍÐ
37
kringumstæðurnar eru auk þess slíkar,
að þær draga úr réttindunum til að
refsa.
Það, sem hér hefir verið drepið á, er
það, sem fyrst og fremst verður að ráða
bót á. Einhuga standa starfsmenn Út-
vegsbankans um þá réttmætu kröfu eins
og lög F. S. Ú. í. bera með sér, og það
er í rauninni útilokað annað, en að hin-
ar illu afleiðingar verði valdandi þeirra
stefnubreytinga, að þekking og reynsla
verði á ný viðurkennd, sem ráðgefandi
á því viðreisnartímabili, sem verður og
hlýtur að koma.
Þær tillögur, sem við, stjórnendur F.
S. Ú. í., höfum borið fram, hafa fyrst
og fremst hnigið í þá átt, að tryggja nú«
verandi starfsmönnum bankans fram-
tíðina, og við höfum jafnframt lagt til
við ráðamenn bankans, að framvegis
verði þeir beztu starfskraftar, sem völ
er á, látnir sitja fyrir, þegar ráða þarf
nýja menn í bankann eða útibú hans. Ef
umbótastarf það, sem starfsmannafélag-
ið hefir hrynt af stað, fær verðskuldað-
ar undirtektir, þá er hægt að gera sér
beztu vonir um góðan árangur, fyrir
alla hlutaðeigendur, því að hagsmunir
bankans- sjálfs og starfsmanna hans eru
vitanlega í einu og öllu þeir sömu.
Um leið og ég óska hlutaðeigendum til
hamingju með Sambandíslenzkrabanka-
manna, og þetta blað, hinn fyrsta sýni-
lega ávöxt af starfi þess, þá skora ég á
alla meðlimi starfsmannafélaganna. að
styrkja einarðlega þá viðleitni, sem
stefnir í rétta átt.
í júlí 1935.
J. Árnason.