Útvarpstíðindi - 11.10.1948, Síða 24

384
ÚTVARPSTÍÐINDI
Svo kvaö A. G. í Reykjavík einn morgun
síöla í september, þegar liann kom út í
garðinn sinn:
Fyrsta lirímiö féll í nótt,
fölnuðu blóm og stráin.
Læddist feigðin létt og hljótt
— Litla fjólan dáin.
AFMÆLISVÍSUR
til fyrrverandi kaupmannns Kristjáns
Gíslasonar á Sauðárkróki. — Svo kveður
Björn frá Gili:
Það munu flestir sanna satt,
sem Einar beitinn sagði,
þú hefur margan gestinn glatt
með góðu vinabragði.
Enn þú gengur liress og hár
og hreyfir spaugi hlýju,
þó farin séu farsæl ár
fimm og áttatíu.
Gott átt þú að geta veitt
gleði af nægtaborðum.
Þó allt í kring sé orðið breytt,
ö'Sruvísi en forðum.
Eins og gengna gæfuslóð
gæfan fylgi bjarta.
Fögur aftan geyslaglóð
gleðji sál og hjarta.
ÉG AÐ ÖLLUM HÁSKA HLÆ.
Niels Jónsson, skaldi, (1786—1857) orkti
þessa alkunnu vísu:
Ég að öllurn liáska hlæ
á hafi sóns óþröngu.
Mér er sama nú, hvort næ
nokkru landi eða öngu.
MITTISBAND 19. ALDAR
kalla'Si liann mikinn kvæðabálk. I lionum
eru þessi erindi meðal annars:
Nú er von mín öll á enda,
aldrei framar mig það henda
kann, að eiga kofa ráð.
Varla tjáir við að dvelja,
verð ég liokrið burt aS selja,
þuri’abúð svo þiggja af náS.
Get ég ei lengur vetti valdið,
en verkafólks afskamta haldið
útgjöldin, ei orðin rír.
Hver, sem vill, því hrósi gengi,
hefi eg verið nógu lengi
höfðingjanna mjólkurkýr.
Kúldaði ég upp krakka mína
og kornung varð í þrældóm pína,
vits þótt ei þeim varnað sé,
þenkja fengu ei lært að lifa,
lítið stauta, en ekkert skrifa,
uppeldið þeim kemur á kné.
Rafgeymavinnustofa vor f
Garðcistrœti 2, þriðju hœð.
annast hleðsiu og viðgerðir
á viðtækjarafgeymum.
Viðtækjaverzlun Ríkisins
Kristján, margt ég þakka þér,
þá við skiftum saman.
Ef nú lítum aftur hér,
ýmislegt var gaman.