Morgunblaðið - 12.12.2008, Side 36

36 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. DESEMBER 2008
✝ Jón Guðmundssonfæddist í Reykja-
vík 8. mars 1926.
Hann lést á líknar-
deild Landspítalans í
Kópavogi 2. desember
síðastliðinn. Foreldrar
hans voru Guðmundur
Jörgen Erlendsson
húsasmiður, f. 21.
ágúst 1888 á Innra-
Hólmi í Akrahreppi, d.
19. september 1979,
og Guðrún Elín Finn-
bogadóttir frá Ísafirði,
f. 26. mars 1887, d. 21.
október 1962. Systkini sem eru látin:
Gunnar Sverrir, f. 28. júní 1917, d.
21. júní 1963, Helga Stella, f. 16.
mars 1919, d. 5. maí 2002, Rósa Þór-
unn, f. 13. janúar 1921, d. 5. nóv-
ember 2002, Erlendur, f. 5. apríl
1923, d. 12. janúar 2008, og Guðrún
Elínborg, f. 16. ágúst 1924, d. 27.
desember 1992. Eftirlifandi bróðir
er Finnbogi, f. 8. febrúar 1929.
Hinn 25. desember 1955 kvæntist
Jón Vigdísi Pétursdóttur, f. 6. des-
ember 1928. Foreldrar hennar voru
Pétur Theódór Jónsson, bóndi í
Tungukoti á Vatnsnesi, f. 6. mars
1892, d, 21. september 1941, og kona
hans Kristín Jónsdóttir, f. 12. júlí
1891, d. 31. júlí 1961. Börn Jóns og
Vigdísar eru: 1) Kristín, f. 22. mars
1955, gift Sveinbirni F. Strandberg,
f. 13. desember 1954.
Synir þeirra eru: a)
Pétur Ingi, f. 6. maí
1980, b) Jóhann Örn, f.
2. febrúar 1983, sam-
býliskona Dana Rún
Heimisdóttir, f. 10.
maí 1986, og c) Björn
Þór, f. 15. janúar 1986.
2) Pétur Theódór, f.
24. mars 1960, d. 22.
júní 1980.
Jón vann margs
konar verka-
mannastörf, m.a. við
málmsteypu í Vél-
smiðjunni Héðni í mörg ár. Hann
lauk námi í pípulögnum 15. desem-
ber 1960 og starfaði við þá iðngrein
mestan hluta starfsævi sinnar. Hann
sinnti ýmsum félagsstörfum fyrir
Sveinafélag pípulagningamanna á
árunum 1960-1987, m.a. í uppstill-
inganefnd til stjórnar og nefnda-
starfa, var í trúnaðarráði félagsins
yfir 20 ár og í orlofsnefnd í nokkur
ár. Hinn 7. apríl 1989 var hann kjör-
inn heiðursfélagi sveinafélagsins
„með þakklæti fyrir vel unnin störf í
þágu félagsins“. Jón var dyggur
stuðningsmaður Knattspyrnufélags-
ins Vals alla sína ævi.
Útför Jóns fer fram frá Fossvogs-
kirkju í Reykjavík í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13. Jarðsett verður í
Fossvogskirkjugarði.
Kveðja frá eiginkonu.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Kærar þakkir fyrir allt, minning
þín lifir í hjarta mínu.
Þín
Vigdís.
Elsku pabbi minn. Nú þegar ævi-
skeið þitt er á enda runnið streyma
minningarnar fram. Þegar við
bjuggum á Hringbrautinni gengum
við hönd í hönd upp á Nönnugötu 12
til að heimsækja foreldra þína. Ég
man hvað ég var stolt. Þú sagðir
mér oft frá dvöl þinni á Tjörn á
Vatnsnesi þegar þú varst þar ungur
drengur í sveit og bentir mér á gæð-
in sem sveitin hefur upp á að bjóða.
Húnavatnssýslan hafði alltaf sér-
stök ítök í þér, ástæðan var vafa-
laust sú að móðir mín var frá
Tungukoti á Vatnsnesi. Í hugann
kemur fyrsta ferðalagið sem ég man
eftir, rútuferð norður í Húnavatns-
sýslu – því enginn bíll var þá til á
heimilinu. Seinna urðu ferðalögin
fleiri, þá áttum við okkar eigin bíl,
tjald og veiðibúnað – og þú reyndir
meira að segja að kenna mér að
veiða.
Mér er minnisstætt atvik frá ung-
lingsárunum, þegar okkur vinkon-
urnar langaði að læra bridge og þú
kenndir okkur undirstöðatriðin á
einu kvöldi. Seinna tókstu mig með
þér í bridgemót hjá Trésmiðafélag-
inu við Laufásveginn þegar makker
þinn forfallaðist og við stóðum okk-
ur býsna vel. Árið 1980 var bæði ár
mikillar gleði og sorgar í okkar fjöl-
skyldu. Fyrsta barnabarn þitt fædd-
ist en aðeins 6 vikum síðar lést Pét-
ur Theodór sonur þinn af slysförum.
Þetta voru erfiðir tímar en litli ný-
fæddi drengurinn Pétur Ingi varð
þér og fjölskyldu okkar huggun
harmi gegn. Þegar við hjónin flutt-
um í eigin íbúð voruð þið mamma
alltaf tilbúin að hjálpa ef það var
eitthvað sem þú vissir að þyrfti að
gera.
Þið buðuð strákunum okkar oft
með ykkur í ferðalög en þá höfðu
Jóhann Örn og Björn Þór bæst í
hópinn. Það var yndislegt að vita af
þeim með ykkur, í náttúruskoðun og
í sumarbústöðum Sveinafélagsins í
Úthlíð. Á þessum árum kennduð þið
þeim margt um náttúruna sem þeir
munu búa að allt sitt líf. Þú gafst
þér alltaf tíma til að hlusta á strák-
ana þegar þeir leituðu til þín.
Ferðir í Veiðivötn með strákun-
um, tengdasyni þínum, föður hans
og frændum urðu árviss atburður.
Ég sé fyrir mér brosandi andlit þitt
þegar þið ferðafélagarnir rædduð
um atburði sem þarna áttu sér stað.
Fyrir rúmlega 2 árum greindist þú
með illkynja, ólæknandi sjúkdóm.
Þessum fréttum tókstu af æðruleysi
og sagðist vona að þú lifðir það að
búa í nýju íbúðinni við Sléttuveg 19.
Þú barðist til þrautar og eftir erf-
iðar lyfjameðferðir minnkuðu sjúk-
dómseinkennin tímabundið. Árang-
urinn varð m.a. að þið mamma gátu
búið saman tæp 2 ár í nýju fallegu
íbúðinni við Sléttuveg; sumarið 2007
fórstu með ferðafélögunum í Veiði-
vötn og þið mamma gátuð dvalið í
sumarbústað í Úthlíð. Í banalegunni
sýndir þú eftirminnilega yfirvegun
og rósemi.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf.ók.)
Við, fjölskylda Jóns, þökkum
starfsfólki krabbameinsdeildar LSH
við Hringbraut, líknardeildarinnar í
Kópavogi svo og Hjúkrunarþjón-
ustu Karitas fyrir þeirra alúðlegu og
góðu hjúkrun í erfiðum veikindum
hans.
Elsku pabbi. Ég mun alltaf
geyma minningar um þig í hugskoti
mínu. Ég kveð þig með söknuði og
veit að það verður vel tekið á móti
þér í nýjum björtum heimkynnum.
Þið feðgarnir sameinist þar á ný.
Þín dóttir,
Kristín.
Tengdafaðir minn er nú látinn.
Kynni okkar hófust fyrir tæpum 30
árum eftir að ég kynntist dóttur
hans og fór að verða tíðari gestur á
heimili hans. Það vakti strax athygli
mína hvað hann hafði sérstaklega
hlýtt viðmót, yfirvegun og glaðværð
en þessir persónulegu eiginleikar
einkenndu hann fram á síðasta dag
og áttu ríkan þátt í að gera erfiða
sjúkdómslegu hans léttari bæði fyr-
ir hann og fjölskylduna alla.
Tengdafaðir minn fæddist á Nönnu-
götu 12 í Reykjavík og var Valsari
eins og algengt var með drengi sem
ólust upp í Þingholtunum. Sérstakar
mætur hafði hann á skíðaiðkun en
áhuga hans á þeirri íþróttagrein
fengu synir mínir að njóta í Bláfjöll-
um.
Hann lauk námi í pípulögnum árið
1960 og vann við þá iðngrein mestan
hluta starfsævi sinnar, tók virkan
þátt í félagsstörfum fyrir Sveina-
félag pípulagningamanna og var
kjörinn heiðursfélagi „með þakklæti
fyrir vel unnin störf í þágu félagsins.
Hans mesta gæfuspor í lífinu var
þegar hann kvæntist eftirlifandi eig-
inkonu sinni Vigdísi Pétursdóttur
árið 1955. Í hinu daglega lífi voru
hjónin afar hamingjusöm og sam-
rýnd, nutu gleðistundanna og stóðu
þétt saman þegar sorgin knúði dyra,
eins og þegar sonur þeirra Pétur
Theodór lést af slysförum í júní
1980. Hjónin höfðu gaman af ferða-
lögum og náttúruskoðun, dvöldu oft
í sumarbústöðum Sveinafélagsins í
Biskupstungum. Í hugann koma
upp margar bjartar og hlýlegar
myndir úr árlegum ferðum í opn-
unardagana í Veiðivötn; hversu vel
hann naut sín þar með dótturson-
unum; einlæg samskipti hans við
föður minn, en í gegnum árin varð
þeim mjög vel til vina. Það var dulít-
ið einkennilegt að á öllu Veiðivatna-
svæðinu þurftu þeir nánast alltaf að
veiða mjög nálægt hvor öðrum og
ekki voru þeir komnir til að veiða
neitt magn af fiski, félagsskapurinn
og sérstök náttúrufegurð var það
sem þeir sóttust eftir. Veikindum
sínum tók hann með jafnargeði,
kvartaði ekki og tók þeim eins og
verkefni sem þurfti að leiða til lykta.
Það var eftirminnileg lífsreynsla að
fylgjast með Dísu, tengdamóður
minni, við umönnun á eiginmanni
sínum í fallegri íbúð þeirra á Sléttu-
vegi 19 síðustu árin. Hún gerði allt
sem í hennar valdi stóð til þess að
láta honum líða sem best þrátt fyrir
að ganga sjálf ekki heil til skógar.
Eftir 53 ára hjónaband skilur nú
leiðir þeirra um sinn. Það er sama
hversu langan tíma við fáum til að
búa okkur undir fráfall ástvinar –
samt er eins og við séum aldrei
tilbúin þegar kallið kemur.
Ég kveð þennan heiðursmann
með virðingu og þökk og minnist
hlýs handtaks hans, þeirrar ein-
lægni og hógværðar sem frá honum
stafaði, ljúfmenninu sem öllum vildi
vel. Ég þakka honum einnig fyrir
hversu þolinmóður, góður og hjálp-
samur hann var við dóttursyni sína
þegar þeir leituðu til hans.
Ferð þín er hafin.
Fjarlægist heimatún.
Nú fylgir þú vötnum
sem falla til nýrra staða.
Og sjónhringir nýir
sindra þér fyrir augum.
(H.P.)
Ég bið góðan Guð að styrkja og
leiða Vigdísi tengdamóður mína í
hennar sorg og breyttu aðstæðum.
Blessuð sé minning tengdaföður
míns, Jóns Guðmundssonar.
Sveinbjörn F. Strandberg.
Erfið veikindi seinustu árin settu
svip sinn á afa minn, en nú hefur
hann kvatt þennan heim. Í kjölfarið
renna í gegnum huga minn margar
góðar minningar um samverustund-
ir okkar.
Það var alltaf gott að vera í kring-
um þig afi; af þér skein góðvild og
hlýja. Í mörgum þeirra æskuminn-
inga minna sem mér þykir hvað
vænst um kemur þú við sögu.
Ógleymanlegar eru sumarbústaða-
ferðir í Úthlíð með þér og ömmu þar
sem við skemmtum okkur ávallt vel
í nálægð við náttúruna. Einnig eru
skíðaferðir í Skálafellið eftirminni-
legar þar sem þú kenndir mér af
mikilli þolinmæði allt það sem ég
kann á því sviði. Gönguferðir og al-
menn útivera áttu vel við þig og það
var gaman að taka þátt í því með
þér.
Heimsóknir til þín og ömmu í
Hraunbænum voru tíðar og móttök-
urnar þar afar hlýjar og góðar. Mér
er sérstaklega minnisstætt þegar
ég, þá ekki hár í loftinu, reyndi að
telja þig, þar sem þú sat í húsbónda-
stólnum í stofunni, á að leggja píp-
una alfarið á hilluna. Það gekk eftir,
hvort sem áhrif mín eða aðrar
ástæður lágu þar að baki.
Hin síðari ár fórum við árlega
saman í veiðiferð í hópi góðra
manna inn í Veiðivötn. Þar fiskaðist
iðulega með ágætum enda miklar
aflaklær þar á ferðinni. Síðasta sum-
ar höfðu veikindin þó náð slíkum
tökum á þér að þú komst ekki með í
þessa árlegu ferð. Smám saman
náði sjúkdómurinn yfirhöndinni
þrátt fyrir hetjulega baráttu.
Ég kveð þig afi minn með söknuði
og þökk fyrir allar þær góðu stundir
sem við áttum saman. Fyrir þær
verð ég ævinlega þakklátur, þér og
þeim góðu stundum mun ég aldrei
gleyma.
Pétur Ingi.
Elsku afi minn, nú ert þú fallinn
frá eftir erfiða baráttu við banvæn-
an sjúkdóm. Margar hugsanir haf-
akomið upp í hugann frá andláti
þínu, það er svo margt sem mig
langar að segja þér frá og svo marg-
ar spurningar sem mig langar að
spyrja en af því verður ekki. Það
sem stendur upp úr eru margar
ómetanlegar minningar um þig og
fjölskylduna saman.
Ég man hvað mér þótti gaman að-
heimsækja ykkur ömmu í Hraunbæ-
inn. Í hvert skipti sem ég kom garð-
megin og bankaði á gluggann,
birtist á þér bros á vör og þú hopp-
aðir upp úr stólnum til að opna
dyrnar fyrir okkur. Því mun ég
aldrei gleyma. Á heimili ykkar,
hvort sem það var í Hraunbænum,
Lækjarsmáranum eða á Sléttuveg-
inum, var ég alltaf velkominn og
konunglegar móttökur hjá ykkur
hjónum. Þú varst alltaf mikill stuðn-
ingsmaður íslenska landsliðsins í
handbolta og þeim áhuga deili ég
með þér ásamt bræðrum mínum. Þú
sagðir mér svo oft frá minnisstæð-
um atvikum úr leikjum og toppaðir
frásögnina með því að fara í spólu-
safnið til að sýna mér atvikin ásamt
eftirminnilegum leikjum. Þú og
amma gáfuð mér margar frábærar
minningar en ferðirnar í sumarbú-
staði pípulagningarmanna í Úthlíð
og skoðunarferðir að Gullfossi og
Geysi ber þar hæst. Þrátt fyrir að
hafa verið lítill drengur man ég eftir
því eins og það hefði gerst í gær.
Takk fyrir samveruna í Veiðivötn-
um. Í framtíðinni þegar ég fer um
gömlu veiðistaðina þína mun ég
minnast þín.
Þegar ég hugsa nú til baka varst
þú alltaf mjög umhyggjusamur og
hjálpsamur maður, sama hvert við-
fangsefnið var. Þú hugsaðir alltaf
Jón Guðmundsson
✝
Innilegar þakkir fyrir vinsemd og samúð við andlát
og útför elskulegs föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
ÁSMUNDAR FRÍMANNSSONAR
fyrrum bónda
á Austari-Hóli í Fljótum.
Frímann Ásmundsson, Aud Hole Ásmundsson,
Þórir Jón Ásmundsson, Margrét Hjaltadóttir,
Þórey Ásmundsdóttir, Hörður Jósefsson,
Guðrún Hjördís Ásmundsdóttir, Kristinn Jóhannesson,
Þórhallur Ásmundsson, Halla Kjartansdóttir,
Örnólfur Ásmundsson, Ásdís Magnúsdóttir,
Kristinn Brynjar Ásmundsson, Sigrún Ósk Snorradóttir,
Jósep Smári Ásmundsson, Rebekka Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁGÚSTÍNA GUÐRÚN ÁGÚSTSDÓTTIR,
Fellsmúla 2,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Droplaugarstöðum
mánudaginn 8. desember.
Gísli Baldur Jónsson,
Kristrún B. Jónsdóttir, Magnús Sigurðsson,
Romeo D. Rosario.
✝
KRISTINN KRISTBJÖRN BJARNASON
bifreiðarstjóri,
Grundargerði 13,
Reykjavík,
er látinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Ástvinir þakka vináttu, hlýhug og kærleik.
Aðstandendur.
✝
HILDUR AÐALBJÖRG HALLGRÍMSDÓTTIR,
Hrafnabjörgum II
í Jökulsárhlíð,
lést á heimili sínu aðfaranótt miðvikudagsins 10. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Rúnar Guðmundsson
og systkini hinnar látnu.