Árdís - 01.01.1938, Blaðsíða 6

Og svo drífa þeir að jafnt og þctt, of margir til að nefna hér.
Nýjar tegundir bætast við á hverjum degi; karlfuglarnir í glæsileg-
iun einkennisbúningum skreyttum gulum, fjöðrum og rauðurn skúf-
um og orðum; konur þeirra aftur á móti klæddar hæverskum nunnu-
Ininingi.
Allir byrja þeir óðara að byggja heimili sín. Eru þau listaverk
cr tekið er til greina að eina verkfæri þeirra er nef og klær. Hinn
gullbjarti “oriole” hengir djúpa körfu sina í hæstu greinar trjánna;
engjalævirkinn býr sér til lílið sólbyrgi i jörðunni úr visnu grasi;
rauðbrystingurinn treystir heiminum vel og byggir nærri híbýlum
vorum hreiður sitt úr strái og leir, o. s. frv.
“Wherever you look, and wherever you listen you hear Iife
murmur, and see it glisten,” er stutt og gagnorð lýsing af sumrinu.
Hvert sem vér lítum er líf. Hvert grasstrá og laufblað er lifandi.
Stráin blakta i vindinuin, blóinin brosa til okkar á enginu; laufin
vagga sér í golunni, og litprúð fiðrildi flögra yfir “blómskrvddum
bölum.”
Niðri i grassverðinum er urmull skorkvikinda, ótal óséð sumar-
lieimili. Hér og þar sjáum vér kongulóar-vef sindra í sólskininu;
ef vér lyftum upp jarðgrónum steini sjáum vér ótal heimili smá og
1 ítilfjörleg í vorum augum, en öll eru þau einn hlekkur i alheimskeðj-
unni. Því öll hin lifandi náttúra myndar eina dásamlega heild þar
sem hverl hjólið grípur inn í annað, og hver styður annan.
Aðeins eitt dæmi af mörgum eru býflugurnar, sem maðurinn er
búinn að taka i þjónustu sína. Hér er ekki rúm til að lýsa háttuin
þeirra; það er efni í heila bók, aðeins skal lauslega minst á afstöðu
þeirra í náttúrulífi Manitoba.
Síðastliðin ár hefir ógrynni býflugna verið flutt frá suðurhluta
Bandarikjanna lil Manitoba. Koina þær í vír-kössum og eru vana-
lega tvö jnind i hverjum kassa eða um fimm þúsund flugur og ein
drotning: réttara sagl ein móðir og l'imm þúsund dætur hcnnar.
Drolningin er í sérstöku herbergi með þernum sínum, og hinar
mynda fylking í kringum hana.
Þær koma hingað vanalega snemma í maí og er strax gefið
heimili með nokkrum byrgðum af hunangi. Fer engum söguin um
hvernig þeim lítist á sig hér. Eigi virðast þær heldur sitjast niður
og harma forlög þau er fluttu þær úr hinum sólríku, blómstrandi
lundum i Alabama norður í vorkuldann í Manitoba. Frá fyrstu
stundu er þeim er gcfið tækifæri byrja þær að undirbúa og fága sitt
nýja heimili.
Fyrstu blóm er þær finna hér eru á trjánum: víðir (willow),
möpurr, (maple) og ýmsum ávaxtatrjám. Svo er því varið með
niörg tré að þau bera tvær tegundir blóma, sina tegundina á hvoru
tré og þarf blómáduftið að berast frá einu tré lil annars áður fræ
4