Árdís - 01.01.1938, Blaðsíða 43

Kristindómsfræðsla Bandalagsins
Nokkur ár eru nú liðin síðan Bandalag lúterskra kvenna stofn-
aði til þess starfs í sveitum, þar sem lítil eða engin prestþjónusta er.
1 fyrstu voru skýrslur miklu tilbreytilegri en þær eru nú. Þá var
starfið nýtt — vonir og bænir knúðu til fórnfýsi, og margar ungar
stúlkur, vel mentaðar og kristnar, buðust til ])essa starfs og þar sem
mögulegt var voru sunnudagsskólar stofnaðir. Seinna tóku kenn-
arar alþýðuskólanna að sér þetta starf og hefir sú aðferð haldist
síðan. Hafa kennararnir hlúð að þessu málefni eftir megni og notað
J)essa aðt'erð til að sá sínu frækorni og á þann veg innrætt kristindóm
i hjörtum nemenda sinna.
Bréfasamband hefir haldist ár frá ári á milli kennara og sunnu-
dagsskólanefndar, og bögglar af blöðum og bókum hafa verið sendir
til kennara og á allan mögulegan hátt hefir nefndin reynt að hjálpa
og styrkja starf þetta. Eitt ár voru einnig lexíur sérstaklega valdar
af einum af prestum Eirkjufélagsins og sendar til kennaranna. Að
kennarar leggi til eina klukkustund í hverri viku til kristindóms-
træðslu hefir reynst vel og er varla mögulegt að mæla árangur af
því fræi sem sáð hefir verið. Þessi aðferð er góð og blessunarrík,
svo langt sem hún nær, en ýmsir erfiðleikar fylgja henni. Kennarar
við alþýðuskóla breyta ol't lil — stundum árlega — kennarar þeir,
sem liaí'a starfað fyrir nefnd þessa færast til skóla þar sem engin
íslenzk börn eru og kennarar sem koma í þeirra stað eru oft hér-
lendir, annarar trúar eða ókunnugir kristindómskenslu. Samtölc
milli þeirra og nefndarinnar verða að hefjast á ný og hepnast oftast
vel.
Annar erfiðleiki, sem mætir nefndinni, þegar kristindóms-
i'ræðsla hefst í gegnum kennara alþýðuskólanna, er sá, að sama sein
ekkerl samband kemst á milli Bandalagsins og foreldranna. Ivenn-
arinn gerist milliliður á milli félagsins og barnanna. Ekkert er gert
til að uppörfa foreldra og aðra lullorðna að hjálpa til við þetla starf
en kristindómsstarf meðal barna og ungmenna getur ekki dafnað
nema l'oreldrar hjálpi til og hal'i áhuga fyrir því. En aðeins þá ei
áframhald þessa starfs víst, og áhugi foreldra og aðstandenda trygg-
ing fyrir framtíð þess. Hér er verlc fyrir heimatrúboðs presta Iíirkju-
félagsins, þeirra, sem ferðast um og ná til heimilisfólks í bygðum
þessum. Er sérstaklega æskilegt að þeir hvetji foreldra til að halda
við sunnudagsskólastarfi, að svo miklu leyti sem mögulegt er og
sýni meiri áhuga fyrir starfi Bandalagsins. Þetta starf getur dal'nað
og orðið varanlegt aðeins ef samvinnubönd styrkjast með áhuga
þeirra og starfskrafta sem i hlut eiga, leggi sina kral'ta l'úslega fram
til að ná því takmarki, sem stefnt er að: “að hjálpa börnunum að
þekkja Krist.”
41