Árdís - 01.01.1964, Síða 43

Árdís - 01.01.1964, Síða 43
Ársrit BancLalags lúterskra kvenna 41 One night Helga dreamed she was walking on a wide road. She was wearing her pretty yellow slippers. Suddenly she looked down and saw that her feet were bare. When she woke up crying, her mother was beside her bed. “I’ve lost my slippers, mamma,” Helga sobbed. “No dear, here they are. I will put them right here beside you.” As the days and weeks passed Helga grew weaker. At first she sat up and played with her little china doll. But best of all she liked to make hills and valleys with the wool comforter and holding her slippers she let them go on imaginary journeys. “Now I am climbing the hill. Now I am going down to the river.” But grad- ually the journeys became shorter and she sank back on the pillows. Sometimes when her mother had a spare hour she would pick her up and rock her in the old rocking chair that Sigga’s father had given to them when he went away. At last her father came home. He looked at the wan face on the pillow and turned pale. The next morning he left early and returned with the doctor the following day. The doctor examined Helga then motioned her mother and father to the other room. When Maria came into the room after the doctor had left Helga saw that she had been crying. “Why are you crying, Mamma?” Helga asked in a weak voice. Maria turned her face away and began straightening the bed- clothes. “Will I soon be better Mamma?” “Yes, dear, you will soon be all better,” Maria answered. About a week later Helga woke one morning feeling better than she had for a long time. I will get up today,” she thought. “I will put on my slippers and walk around.” She tried to sit up but sank back as a fit of coughing seized her. All that day she slept and when she awoke again towards dusk she called feebly for her mother. “Sing to me Mamma.” Maria wrapped the little wasted body in a shawl and sat down in the rocking chair. She sang Helga’s favorite hymn: “Oh Jesus, Friend and Brother.” She sang the hymn through and continued rocking letting her mind wander back over the years. The hard years, the lean years, strangers in a
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Árdís

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.