Embla - 01.01.1945, Side 68

Tœrir berguatns-
fossar streyma
undan skógi
vöxnu hrauni,
niður í skolgrátt
jökulvatn Hvitár,
á rnóts við Gils-
bakka
hæðunum. Og við fórum að reyna að skýra Jngu Lísu frá ástar-
ævintýri Gunnlaugs ormstungu og Helgu hinnar fögru. Hvað
Gunnlaugur hefði verið mikið skáld. Hrafn liefði líka verið skáld.
Það hefði þótt mikið varið í skáldskap á íslandi á þeirri tíð, og
jaínvel kóngar og jarlar í útlöndum hefðu kunnað að meta skáld-
skap í Jrá daga.
I.oks sáum við fyrir endann á Hvítársíðunni.
,,IJetta er Fljótstunga," kölluðum við Ása báðar í einu. Bærinn
blasti móti okkur utan í brattri brekku. Svelgurinn lieita renni-
sléttar grundir neðan við túnið. IJar var sprett úr spori. Gömul
kona birtist í dyrunum með kíki á lofti. IJað var amma. I>egar hún
kom að Fljótstungu í fyrsta sinn, var hún ung R.eykjavíkurstúlka.
Nú var hún öldruð sveitakona. A eftir henni kom litla frændfólk-
ið, börnin lians Bergþórs sonar hennar og Kristínar konu lians.
En Jregar við vorum komnar í hlað, stóð alh heimilisfólkið fyrir
dyrum úti og bauð okkur velkomnar.
— I>reyttar og sólbrenndar lögðumst við til svefns í bláu stof-
66