Morgunblaðið - 18.09.2009, Blaðsíða 25

Minningar 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. SEPTEMBER 2009
Mig langaði að
minnast með nokkr-
um orðum ömmu
minnar, Hróðnýjar
Einarsdóttur.
Ein af mínum fyrstu minningum
um ömmu er frá því að ég var u.þ.b.
5 ára gamall og foreldrar mínir fóru
til útlanda. Þetta var um 1965. Ég
var sendur í pössun hjá Gunnu
frænku og ömmu Hróðnýju en þær
áttu að hafa mig sína vikuna hvor.
Þegar fyrri vikan var liðin og sú
seinni að taka við þá langaði mig
ekkert að yfirgefa allt fjörið sem var
hjá Gunnu. Þar voru jú frænkur
mínar og fullt af krökkum sem
héldu uppi fjörinu. Það sem ég man
var að amma var nú ekki tilbúin að
draga mig nauðugan í vistina því
hún var búinn að burðast með fullt
af trékössum og timbri upp á 4.
hæðina á Kleppsveginum. Hún vissi
sem var að ég hafði gaman af því að
smíða og gat dundað mér endalaust
við að smíða úr kassafjölum.
Einhverra hluta vegna hefur
þessi minning alltaf setið í mér,
Hróðný Einarsdóttir
✝ Hróðný Ein-arsdóttir fæddist
á Hróðnýjarstöðum í
Laxárdal í Dalasýslu
12.5. 1908. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu í
Skógarbæ, 6.9. sl.
Útför Hróðnýjar
fór fram frá Foss-
vogskirkju 16. sept-
ember sl.
sennilega vegna þess
að ég sá hversu mikið
hún þurfti að hafa fyr-
ir þessu, hún var öll af
vilja gerð til að hafa
mig ánægðan hjá sér.
Þetta lýsti kannski
hennar hjartalagi og
gæsku.
Hún sagði mér oft
sögur úr Þórsmörk og
lýsti þeirri fegurð sem
þar er. Hún og afi
voru skálaverðir í
nokkur sumur þar.
Það var greinilegt að
Þórsmörkin og íslensk náttúra var í
miklu uppáhaldi hjá henni. Ég hef
oft hugsað um það eftir á hversu
mikið álag var á henni þegar afi var
orðinn hvað veikastur en hún stóð
alltaf eins og klettur við hlið hans í
öllum hans veikindum.
Ég ímynda mér að ekki hafi lífs-
baráttan alltaf verið auðveld hjá
ömmu og afa því ekki voru tekjurn-
ar alltaf reglulegar, samt er það
minning mín um hana að alltaf geisl-
aði lífsgleðin af henni.
Eitt af því sem maður minnist
þegar maður hugsar til hennar er
hvað hún var mikill höfðingi heim að
sækja, þegar komið var í heimsókn
til hennar þá svignuðu öll borð af
kræsingum.
Minning mín um ömmu er hversu
glaðleg og kát hún var og alltaf mik-
il reisn yfir henni, alltaf með nýlagt
hárið, vel til höfð og glæsileg til
fara. Hún var röggsöm og ákveðin
kona.
Það má með sanni segja að enginn
veit sína ævi fyrr en öll er því amma
var á 102. aldursári þegar hún lést.
Síðustu æviárin þjáðist hún af þeim
skelfilega sjúkdómi Alzheimer. Það
er trú mín að hún sé nú frelsinu feg-
in að vera laus úr þeirri prísund sem
þessi sjúkdómur er og að vera kom-
in í aðrar víddir og hitta afa Jóhann-
es og allt hennar samferðafólk.
Lifi minningin um ömmu mína,
góða konu með mikla reisn.
Eggert Jónsson.
✝ Gunnar GeorgSigvaldason
fæddist í Reykjavík 4.
september 1949.
Hann lést á líkn-
ardeild LSH í Kópa-
vogi 10. september sl.
Foreldrar hans eru
Ásdís Erla Gunn-
arsdóttir Kaaber, f.
23.7. 1926, og Sig-
valdi Búi Bessason
trésmiður, f. 19.6.
1921, d. 8.9. 2003.
Systkini Gunnars
eru: Jón, f. 1943,
Guðni, f. 1946, d. 2003, Pétur, f.
1948, d. 1974, Ástríður, f. 1951,
Þórarinn, f. 1953, og Kristinn, f.
1957.
hann fimm verðlaun af fimm
mögulegum fyrir frammistöðu sína
í námi. Hann vann hér heima um
tíma en fluttist til Svíþjóðar og
varð yfirmatreiðslumeistari á Hót-
el Evrópu í Gautaborg. Eftir að
hann kom heim aftur vann hann á
ýmsum stöðum en rak svo eigin
veitingahús t.d. Mamma Rósa, Ca-
talína og Knudsen. Hann vann
einnig hjá Sæferðum í Stykk-
ishólmi og Hótel Valhöll á Þing-
völlum. Árið 2005 rak hann veit-
ingahús á Mallorka ásamt fleirum.
Árið 2006 fór hann að vinna fyrir
Veisluna á Seltjarnarnesi, sem
honum fannst sinn allra besti
vinnustaður, og þar vann hann á
meðan heilsan leyfði. Gunnar lærði
flug og eignaðist flugvél sem gerði
honum kleift að njóta landsins og
alls þess sem það hefur upp á að
bjóða, eins og veiða, sem voru hans
ástríða frá því hann var smágutti.
Útför Gunnars fer fram frá Frí-
kirkjunni í dag, 18. september, og
hefst athöfnin kl. 15.
Gunnar kvæntist
hinn 1.1. 1999 Að-
alheiði Ósk Sigurð-
ardóttur, f. 27. apríl
1947, og lifir hún
mann sinn.
Gunnar gekk í
Breiðagerðisskóla,
Réttarholtsskóla og í
gagnfræðadeild verk-
náms við Lindargötu.
Hann starfaði á
sumrum og með
skóla hjá hlaðdeild
Flugfélags Íslands
þar sem pabbi hans
vann allan sinn starfsaldur. Hann
nam matreiðslu á D’Angleterre í
Kaupmannahöfn. Þar kláraði hann
sveinspróf og við útskrift fékk
Í dag kveð ég bróður minn Gunn-
ar eftir stranga baráttu hans við
erfiðan sjúkdóm sem hann tókst á
við af miklu æðruleysi.
Þegar hugsað er til baka er
margs að minnast frá æskuárunum.
Á barnmörgu heimili var margt
brallað, við systkinin vorum sjö og
ég eina stelpan. Sem krakkar sótt-
um við mikið í vinnuna til pabba því
þar var alltaf eitthvað að gerast og
við þekktum alla kallana svo vel.
Flugvélaflök voru í miklu uppáhaldi
hjá bræðrunum og ófá ævintýrin
urðu til þegar þeir „tóku á loft“ í
flugvélinni.
Gunnar var ástríðufullur veiði-
maður frá unga aldri og ungur rölti
hann með heimatilbúna veiðistöng
frá Teigagerðinu að næsta polli eða
læk með sigti ef ekki gæfi betur en
að veiða síli. Engum sögum fer af
afla. Strákarnir voru sendir í sveit á
sumrin eins og tíðkaðist og það var
alltaf tilhlökkun að fá þá heim að
hausti í fjörið.
Maður gat nú unnið sér inn smá-
aur við að bursta skó og pússa
lakkrísbindin hans Gunnars þegar
unglingsárin tóku við.
Gunnar fékk ekki þessa týpísku
bíladellu, hann lét aðra bræður sína
og pabba um það, hann fékk sér
Trabant. Hann var ekkert að hafa
áhyggjur af veraldlegu kapphlaupi.
Gunnar var mjög ungur þegar
hann var farinn að sýna matreiðslu
áhuga. Þennan áhuga á matseld
virkjaði Gunnar og nam matreiðslu
við Hótel D’Angleterre í Kaup-
mannahöfn og varð mjög fær mat-
reiðslumeistari. Eftir sveinsprófið
opnuðust margar glæsilegar dyr
honum til handa og var hann kosinn
í landslið matreiðslumeistara í Dan-
mörku og var sæmdur margs konar
viðurkenningum. Síðar var hann
fenginn til að matreiða fyrir gesti á
nóbelsverðlaunahátíð svo eitthvað
sé nefnt. Hann var einnig yfirmat-
reiðslumeistari um árabil á Hótel
Evrópu í Gautaborg.
Það var auðvelt að vera stolt af
honum þar sem mamma hélt öllum
úrklippum saman, umsögnum og
greinum sem hann skrifaði um mat-
argerð í blöð og tímarit í Svíþjóð.
En þrátt fyrir öll tækifærin sem
honum buðust víðs vegar um Evr-
ópu leitaði hugurinn heim og á Ís-
landi vann hann alla tíð síðan sem
matreiðslumeistari.
Veiði og flug voru áhugamál
Gunnars og átti hann flugvél sem
hann ferðaðist á um landið sem
hann þekkti hvern krók og kima á.
Vikurnar sem Gunnar hefur dval-
ið á líknardeildinni í Kópavogi gátu
þau hjónin farið út í náttúruna og
notið haustilmsins með kakó, tínt
ber og hreinsað fjallagrös og krydd,
notið að vera saman, það skipti
mestu máli.
Hann var afskaplega þakklátur
fyrir að fá að vera á líknardeildinni
og starfsstúlkurnar þar voru allar
„stelpurnar hans“. Þeim eru hér
með færðar hugheilar þakkir fyrir
sín frábæru störf sem þær inna af
hendi af einstakri nærgætni og
hlýju. Ég þakka fyrir að hafa átt
samleið með Gunnari, bróður mín-
um, og ég veit að pabbi, Pétur og
Guðni taka á móti honum með opinn
faðminn.
Ástríður systir.
Elsku Gunnar okkar. Við þökkum
þér allar dýrmætu stundirnar sem
við áttum saman.
Við vorum svo lánsöm að kynnast
Gunnari þegar hann hóf störf í
Veislunni á Seltjarnarnesi, betri vin
er ekki hægt að hugsa sér, frábær
starfskraftur sem sinnti vinnu sinni
af miklum áhuga og hugsaði hann
um Veisluna eins og sitt eigið fyr-
irtæki.
Áður en Gunnar hóf störf í Veisl-
unni hugsaði Bjarni með sér hvort
Gunnar væri kannski orðinn of gam-
all til að starfa í Veislunni þar sem
þar er mikið álag og læti, en nei, það
sýndi hann og sannaði mörgum
sinnum að hann var hörkutól sem
stjórnaði öllu með léttum leik, gaf
ungu strákunum hvergi eftir; þegar
líða fór á kvöldin og vinnudagurinn
var langur fóru þeir ungu að kvarta
en Gunnar hló þá dátt og gerði grín.
Gunnar var snilldar matreiðslumað-
ur og áhugasamur um fag sitt og
bar mikla virðingu fyrir öllu hráefni
sem hann handlék, hann útbjó ein-
staklega góðan mat sem naut mik-
illa vinsælda og var sérstaklega ósk-
að eftir honum til að sjá um veislur
og skera frammi í sal þar sem hann
lék við hvern sinn fingur og
skemmti gestum.
Gunnar hafði sérstakt lag á fólki,
hann náði til allra á öllum aldri,
sölumenn, viðskiptavinir og aðrir
sem áttu leið í Veisluna spurðu
ávallt um Gunnar og varð hann
fljótt góður vinur margra sem þang-
að komu.
Gunnar lagði ávallt mikla áherslu
á að fólk ætti að njóta lífsins og hafa
gaman af vinnunni, þar sem margir
verja stórum hluta ævinnar með
vinnufélögunum. Skemmti hann sér
ávallt vel enda með mikinn húmor
og gantaðist oft við starfsfólkið og
aðra sem áttu leið í Veisluna, hann
tók upp á mörgum prakkarastrikum
og hrekkjum sem hefur mikið verið
hlegið að og mun verða hlegið
áfram.
Hjálpsemi hans og hlýja var alveg
einstök og fram á síðasta dag var
hann að leiðbeina mörgum og
styðja. Það skiptir tugum starfsfólk-
ið sem Gunnar aðstoðaði með hin
ýmsu mál, það var alltaf gott að leita
til hans og erum við honum þakklát.
Hann var mikið náttúrubarn sem
vissi allt um fugla, sveppi, ber, fiska,
plöntur og fleira. Gunnar fór með
starfsfólkið í sveppa- og berjaferð
þar sem hann leiðbeindi um tínslu,
verkun og matreiðslu, en Gunnar
var sérfræðingur í að vinna góm-
sætan mat úr því sem náttúran gaf.
Við áttum einnig ógleymanlega
veiðiferð með Gunnari í Mývatns-
sveitina þar sem hann leiðbeindi
okkur um fluguveiði, dýralíf og nátt-
úru. Fórum við oft á flug með hon-
um í huganum þegar hann var með
sögustund í hádegismatnum því
Gunnar hefur farið víða og hafði frá
mörgu skemmtilegu og ótrúlegu að
segja.
Alla, yndislega konan hans Gunna
sem var ávallt ljósið hans, engillinn
sem hann passaði vel upp á; þau
elskuðu hvort annað út af lífinu, þau
voru einstakir vinir sem unnu nátt-
úrunni og öllu fallegu saman. Gunn-
ar flaug og keyrði með Öllu sína á
allar náttúruperlur Íslands og við
Bjarni lítum upp til þeirra og lærum
margt af þeim, lánsöm erum við að
eiga Öllu að; hún er góðhjörtuð og
yndisleg.
Elsku Alla, Gunnar, Agnes og
Erla, megi allir englar vaka yfir
ykkur og vernda.
Ykkar vinir,
Bjarni Óli Haraldsson
og Árný Davíðsdóttir.
Gunnar Georg
Sigvaldason
 Fleiri minningargreinar
um Gunnar Georg Sigvaldason bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík • sími 587 1960 • www.mosaik.is
MIKIÐ ÚRVAL AF LEGSTEINUM
OG FYLGIHLUTUM
Sendum myndalista
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
HALLDÓRS GEIRS LÚÐVÍKSSONAR,
Erluhólum 1,
Reykjavík.
Lúðvík Thorberg Halldórsson, Jóna Sigríður Þorleifsdóttir,
Guðríður Halldórsdóttir, Sveinn G. Óskarsson,
Jóhanna Ósk Halldórsdóttir, Gísli Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
ÓLA ANDRA HARALDSSONAR
bónda,
Nýjabæ 1,
Árborg.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Heilbrigðis-
stofnunar Suðurlands, Selfossi, fyrir alúð og umhyggju.
Helga Hermannsdóttir,
Hermann Ólason, Sigrún Sigurðardóttir,
Haraldur Ólason, Inga Björk Emilsdóttir,
Steingrímur Ólason, Arnheiður Björg Harðardóttir,
Sveinn Ólason, Sigurdís Lilja Guðjónsdóttir,
Anna Kristín Óladóttir, Kristján Helgi Hafsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og
útför elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ALIDU OLSEN JÓNSDÓTTUR.
Ómar Kjartansson, Ragnheiður Blöndal,
Súsanna Kjartansdóttir, Jakob Halldórsson,
Kjartan Kjartansson, Ásta Lára Sigurðardóttir,
Sigríður Kjartansdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Greinar, sem berast eftir að útför
hefur farið fram, eftir tiltekinn skila-
frests eða ef útförin hefur verið gerð
í kyrrþey, eru birtar á vefnum,
www.mbl.is/minningar. Æviágrip
með þeim greinum verður birt í
blaðinu og vísað í greinar á vefnum.
Minningargreinar