Morgunblaðið - 29.10.2009, Blaðsíða 30

30 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. OKTÓBER 2009
Elsku Diddi okkar,
það er erfitt að trúa
því að það sé komið að
kveðjustund, jólin
nálgast og gjörsam-
lega ómögulegt að ímynda sér að þú
munir ekki sitja með okkur í jólaboð-
unum, svo glaður og yndislegur eins
og þú varst alltaf. Við gæfum mikið
fyrir að fá að taka utan um þig,
syngja með þér og eyða fleiri ynd-
islegum stundum með þér, elsku
frændi. Það var alltaf svo gott að
vera í návist þinni, þú bjóst yfir því
barnslega sakleysi sem við missum
flest þegar við vöxum úr grasi. Það
var ekki að ástæðulausu að þú varst
uppáhaldsfrændi okkur, alltaf hrók-
ur alls fagnaðar.
Þú kenndir okkur svo mikið um
lífið, sýndir okkur heim sem við öll
höfðum svo gott af að kynnast. Núna
ert þú orðinn einn af englunum og
þeir fá að njóta þinnar yndislegu
nærveru, ef við þekkjum þig rétt þá
ertu að skála við þá og segja þeim
nokkra brandara úr Simpsons.
Vertu sæll, elsku frændi, og takk
fyrir dýrmætar samverustundir sem
munu ylja okkur öllum um ókomin
ár.
Róbert, Kristín Jórunn,
Anna Björk og Ólafur Skúli.
Elsku karlinn minn, mikið sakna
ég þín. Við kynntumst fyrir 17 árum
og höfum fylgst að síðan með nokkr-
um hléum, fyrst á Lyngási, svo í
Gylfaflöt og líka í smátíma á heim-
ilinu þínu á Barðastöðum. Það var
svo auðvelt að heillast af þér elsku
Diddi minn, húmorinn, söngurinn,
dansinn, hlýjan og skemmtilegu
frasarnir þínir, það var enginn eins
og þú, þú varst algjör prins. Ég er
þakklát fyrir að hafa fengið að vera
hluti af lífi þínu og þú kenndir mér
svo margt.
Elsku Guðbjörg, Friðgeir og fjöl-
skylda Didda, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð, minningin um ynd-
islegan mann lifir.
Hvíldu í friði.
Þín vinkona,
Birna Sigurðardóttir.
„Ekkert líf er svo erfitt að þú getir
ekki gert það léttara með því hvern-
Kristinn Örn
Friðgeirsson
✝ Kristinn ÖrnFriðgeirsson
fæddist í Reykjavík 7.
maí 1985. Hann lést á
heimili sínu 17. októ-
ber síðastliðinn og
var jarðsunginn frá
Grafarvogskirkju 26.
október.
ig þú tekur því,“ sagði
eitt sinn vitur kona.
Þegar við félagarnir í
Oddfellowstúkunni
Baldri kynntumst
honum Didda, heimil-
isfólkinu á Barðastöð-
um og hinni þrotlausu
baráttu foreldra hans
og starfsfólks heimil-
isins fyrir velferð ung-
linganna sem þar
dvelja opnuðust augu
okkar fyrir þessari
staðreynd. Þarna hitt-
um við hann Didda vin
okkar kátan og hressan þrátt fyrir
þá miklu fötlun sem hann bar og við
skynjuðum að þar fór mikill baráttu-
maður.
Við félagarnir í Baldri komum
venjulega að Barðastöðum á aðvent-
unni og tendruðum jólaljósin með
Didda og vinum hans. Það voru
ávallt miklir fagnaðarfundir og
gleðistund. Okkur var sannarlega
vel tekið. Í dag hvílir skuggi yfir
heimilinu á Barðastöðum sem ann-
ars er alltaf svo bjart að utan sem
innan, því þar vantar nú einn hlekk-
inn, hann Didda sem við kveðjum í
dag. Þarna átti Diddi öruggt og gott
skjól, heimili með góðu og sérhæfðu
fólki og þjónustu sem hvert þjóð-
félag getur verið stolt af.
Heimilið á Barðastöðum er okkur
félögunum í Baldri mjög kært. Það
var alltaf mikið tilhlökkunarefni að
koma í jólakaffið með eitthvert lít-
ilræði í farteskinu. Þarna kynntumst
við hinni sönnu gleði jólanna eins og
í gamla daga, ekki stress né erill nú-
tímans, heldur þessi fallega ró og
gleði sem Diddi og félagar hans
sýndu okkur með augum sínum sem
sögðu þegar ljósin voru kveikt á
trénu; nú eru jólin komin.
Nú hefur hann Diddi vinur okkar
fengið sitt frelsi. Hann hefur flogið á
vit ævintýranna sem bíða hans í nýj-
um víddum, laus úr fjötrum fjölfötl-
unar. Við félagarnir í Baldri þökkum
góð kynni og munum heiðra minn-
inguna um baráttudrenginn hann
Didda m.a. með stuðningi við Barða-
staði.
Foreldrum Didda, systkinum,
fjölskyldu og öðrum ástvinum hans
ásamt starfsfólki og vistmönnum
Barðastaða vottum við dýpstu sam-
úð.
Kveðja frá félögum í st. nr. 20,
Baldri,
Stefán B. Sigurðsson.
Ég trúði varla mínum eigin eyr-
um, þegar ég fékk þær fréttir að
Diddi væri dáinn. Ég spurði í tví-
gang: „Sagðirðu örugglega Diddi?“
Þegar ég fékk já til baka fékk ég
hálfgerðan sting í hjartað. Þó að ég
hafi nú ekki þekkt þig mikið man ég
samt alltaf eftir því þegar þú varst
að koma með honum pabba þínum
upp á Hamar þegar ég átti heima
þar. Mig minnir að fyrst þegar þú
komst með pabba þínum hafi ég
bara farið að tala við þig og eftir það
urðum við bara ágætis vinir. Það
sem er mér þó efst í minningunni um
hann Didda er þegar hann var að
koma með honum pabba sínum fyrir
jólin, þeir komu alltaf um hádegi á
aðfangadag með kort til okkar og til
að taka kortin sín. Hann hljóp alltaf
beint inn til mömmu því hann vissi
að hann fengi þar kex, nammi og
smájólablöndu. Þeir stoppuðu alltaf í
smátíma. Ég man að ég beið alltaf
spennt eftir að það kæmi hádegi á
aðfangadag uppi á Hamri því þá
vissi ég að þeir færu að koma í heim-
sókn, þeir feðgar Diddi og Friðgeir.
En elsku Diddi, vonandi líður þér
betur þar sem þú ert núna. Megi
englarnir gæta þín.
Ég votta fjölskyldu og vinum mína
dýpstu samúð og megi guð styrkja
ykkur á þessum erfiðu tímum.
Inga Kristín Hafliðadóttir.
Mig langar að minnast vinar míns,
hans Didda. Kynni okkar voru ekki
löng en þau voru góð og væntum-
þykja mikil, ég vildi helst taka þig
með mér heim eftir vinnudaginn. Við
tengdumst strax mjög sterkum
böndum. Þú varst „prinsinn“ okkar.
Minningarnar eru svo margar og
skemmtilegar. Söngurinn og dans-
inn var það skemmtilegasta sem þú
gerðir. Það var engin lognmolla þar
sem þú varst. Brosið þitt það falleg-
asta sem maður sá. Ég er svo heppin
að hafa fengið að kynnast þér og
vildi að við hefðum fengið að hafa þig
lengur hjá okkur á Gylfaflöt.
Minningarnar streyma þegar ég
hugsa um þær stundir sem við áttum
saman, svo óendanlega margar.
Blessuð sé minning þín, Diddi
minn. Ég vona að góður Guð styrki
ykkur, Guðbjörg, Friðgeir, börn og
aðrir ættingjar.
Þín vinkona,
Rebekka.
Fyrirliðinn Kristinn Örn hefur
leikið sinn síðasta leik í bili. Við hefð-
um óskað þess að leikirnir yrðu
miklu fleiri og hann í lykilhlutverki.
Leiðir okkar þriggja kennara og
Kristins Arnar hafa legið saman í
gegnum tíðina. Í tveimur grunnskól-
um og í framhaldsskóla. Kristinn
Örn brautskráðist frá Fjölbrauta-
skólanum við Ármúla vorið 2006.
Hann stundaði námsgreinar sínar af
orku og áhuga.
Valgreinar og áhugamál beindust
sérstaklega að listum og menningu.
Kristinn Örn var fróður um íslensk-
ar bíómyndir og gamanþætti, auk
þess sem hann var vel inni í stefnum
og straumum varðandi teiknimynd-
ir. Íslensk tónlist var einnig í miklu
uppáhaldi og er nokkuð ljóst að hann
hefði skorað mörg stig í Popppunkti
í valflokki um ákveðna íslenska
hljómsveit.
Kristinn Örn var bókhneigður og
voru sumar bækur marglesnar og
blöð skoðuð ofan í kjölinn. Við eigum
góðar minningar um hann héðan úr
FÁ og er margs að minnast. Við átt-
um gott og náið samstarf við þá sem
stóðu honum næst og eru nú erfiðar
stundir fyrir alla þá sem tengdust
honum svo sterkum böndum. Við
eigum margar ljúfar minningar frá
merkisdögum í lífi hans. Má þar
nefna fermingu, tvítugsafmæli og
brautskráningu. Þar tókum við al-
veg sérstaklega vel eftir sterku og
mjög svo nánu sambandi hans við
fjölskylduna sína, vini og vanda-
menn.
Það er komið að kveðjustund. Við
öll, starfsmenn og stjórnendur sem
störfuðum með honum í FÁ, erum
mjög sorgmædd yfir því hversu
fljótt kveðjustundin rann upp. Við
erum jafnframt þakklát fyrir góðar
minningar um góðan dreng.
Minningarnar munu lifa. Foreldr-
um hans, systkinum, ættingjum og
vinum sendum við okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Halldór, Kristinn
og Pálmi.
Í dag kveðjum við
Lilju vinkonu okkar,
sem var í dagþjónustu
á Lyngási frá því hún
var þriggja ára hnáta.
Við fylgdumst með
Lilju vaxa og dafna frá því að vera
leikskólastelpa, fara í grunnskóla og
nú á öðru ári í framhaldsskóla. Að
loknum skóladegi nutum við sam-
vista við hana í leik og starfi. Lilja
kunni vel að meta gott dekur og
nudd, fara í sund, eiga skemmtilegt
spjall og hlusta á góða tónlist en
hennar uppáhaldslag var „Ég leit
eina lilju í holti“ eftir Þorstein Gísla-
son. Minningin um sterka og ynd-
islega stúlku mun lifa með okkur öll-
Lilja Kjartansdóttir
✝ Lilja Kjartans-dóttir fæddist 20.
mars 1991. Hún lést á
barnaspítala Hrings-
ins 19. október síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá
Grafarvogskirkju 28.
október.
um. Með nærveru
sinni gaf Lilja okkur
svo ótal margt án orða
sem við munum
geyma með okkur.
Kæru foreldrar,
bræður og aðrir að-
standendur. Við send-
um ykkur okkar inni-
legustu
samúðarkveðjur.
Megi góði guð og góðir
englar geyma stúlk-
una ykkar.
Verndi þig englar,
elskan mín,
þá augun fögru lykjast þín;
líði þeir kringum hvílu hljótt
á hvítum vængjum um miðja nótt.
Nei, nei það varla óhætt er
englum að trúa fyrir þér;
engill ert þú og englum þá
of vel kann þig að lítast á.
(Steingrímur Thorsteinsson.)
Fyrir hönd vina á Lyngási
Birna Björnsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
HJÁLMAR JÓHANN NÍELSSON,
Garðarsvegi 8,
Seyðisfirði,
andaðist þriðjudaginn 20. október.
Útförin fer fram frá Seyðisfjarðarkirkju föstudaginn
30. október kl. 14.00.
Anna Þorvarðardóttir og aðrir aðstandendur.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
EDDU HJALTESTED
hjúkrunarfræðings,
Sóltúni 9,
Reykjavík.
Pétur Sveinbjarnarson,
Grethe Hjaltested,
Friðrik Örn Hjaltested,
Óli Rafn Jónsson, Valgerður Magnúsdóttir,
Guðmundur Ármann Pétursson, Birna Ásbjörnsdóttir,
Eggert Pétursson, Malin Svenson,
Walter Hjaltested, Svandís Guðmundsdóttir,
Jytte Hjaltested, Gunnar Geirsson,
Jens Pétur Hjaltested, Anna Kristín Kristinsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn,
RÖGNVALDUR ÞORSTEINSSON,
Dalbraut 59,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju föstudaginn
30. október kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabba-
meinsfélag Akraness (Model).
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Halldóra Engilbertsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SVANFRÍÐUR KRISTÍN BENEDIKTSDÓTTIR
frá Hnífsdal,
Sóltúni 2,
Reykjavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni mánudaginn
12. október, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju á
morgun, föstudaginn 30. október kl. 13.00.
Jarðsett verður í Gufuneskirkjugarði.
Ágúst Jónsson, Birna Geirsdóttir,
Sigurborg Sveinbjörnsdóttir, Jón K. Guðbergsson,
Anna Jenný Rafnsdóttir, Gylfi Ingólfsson,
Ásdís Lára Rafnsdóttir,
Elinborg Jóna Rafnsdóttir,
Edda Maggý Rafnsdóttir, Þórarinn Kópsson,
Aðalheiður Arna Rafnsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Okkar ástkæri eiginmaður, faðir, tengdafaðir og afi,
KJARTAN I. JÓNSSON,
Sóleyjarima 15,
Reykjavík,
sem andaðist föstudaginn 23. október, verður
jarðsunginn frá Grafarvogskirkju föstudaginn
30. október kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vildu minnast hans er
bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Ingibjörg Ámundadóttir,
Árni Hrafnsson, Birna Guðjónsdóttir,
Jóhann B. Kjartansson, Lotte Munch,
Margrét B. Kjartansdóttir, Stefán H. Birkisson
og afabörn.