Víkingur - 17.03.1933, Blaðsíða 12

Víkingur - 17.03.1933, Blaðsíða 12
Hann ákvað sig að gæta nánar að þessu, og með því að horfa í gegnum skráar- gatið hafði hann séð nóg til að þjóta inn og hrópa á hjálpina. Hjálpin kom á síðast.a augnabliki, og vitfirririgurinn var loks yfirunninn og sendur á vitfirringa- hælið aftur. . Frh. frá bls. 7 Gruerehard hristi bara höfuðiö. Slíka frekju og biræfni hafði hann aldrei þekt. »Ég ætlaði líka að segja yður það, herra Huerchard, að ég hefi látið faka dóttur yðar fasta, og hefi hana í haldi, sem eins konar trygginnu fyrir því, að ég komist heim aftur«. (íuerchard ætlaði að stökkva á fætur, en stilti sig í tíma og sagði rólega: »Nú eruð þér á inínu valdi lierra Lupin, og ég neyðist til þess að taka yöur fastan, hvað sem öilu öðru líður«~ Hertoginn brosti vingjarnlega. »Jæja herra Guerchard. Ég sé að þér ætlið að gera skyldu yðar, þrátt fyrir allar ógnanir, svo að ég er fús til að gefast upp, og láta dóttur yðar lausa, ef þér viljið ganga að þessum skilmál- um mínum«. »Ég skal láta þessa sjö menn lausa, og hætta við að láta handtaka Sonju, jafnvel þótt þér kynnuð áð sleppa, ef þér þá viljið láta dóttur mína lausa«, sagði Guerchard alvarlega«. »Yður er óhætt að treysta því«. Hertoginn hringdi í síinann og gaf skipun um að láta dóttur Guerchards lausa þegar í stað. »Jæja, þá er víst bezt að fara í fang- elsið«, mælti Lupin, um leið og hann lagði heyrnartólð frá sér. — Tveim mínútum seinna sátu þeir í bif- reið á leið til hegningarhússins. Guerchard hrósaði sigri í liuga sín- um yfir að vera nú búinn að klófesta hinn fræga meistaraþjóf, og þar með að auka frægð sína um allan helming. — En alt i einu fann hann iskalda vatns- gusu koma í andlit sér, svo að liann varö að loka augunum. Hann var ekki nógu fljótur að átta sig, því að áður en hann vissi af var Lupin horfinn út úr bifreiðinni, sem nú var einmitt að aka yfir eina brúna á Signu. Hann sá nú hvar Lupin var að klifra yfir handrið. á brúnni, og kastaði sér í ána. Hann hafði heldur kosið að deyja, en að fara í fang- elsi. •— Morguninn eftir sögðu blöðin frá þvi, að nú þyrfti engii.n að vera hræddur um fjármuni sína fyrir Arsene Lupin, því að hann hefði kastað sér í Signu í gær- kvöldi, í stað þess að þurfa að fara í fangelsi. Petta bæri að þakka hinum fræga Guerchard leynilögregluforingja — o. s. frv. Klukkutíma eftir aö hertoginn kastaði sér í ána, var hringt dyrabjöllunni hjá Sonju. Hún fann, að hún roðnaði, er hún sá, hver gesturinn var. I}au horfðu þegj- andi hvort á annað nokkur augnablik, eins og þau væru að átta sig. »Ég hefi skilað aftur öllu, sem ég hefi stolið, og á ekki eftir nema mínar frjálsu eignir, en þær eru nógar til þess að byrja með þeim nýtt. og betra líf. Nú .er ég kominn til þess að segja yður það, sem mig langaði til að segja yður í garð- inum um kvöldið: Að ég' elska yður«. Hún kastaði sér eins og ósjálfrátt í faðm honum, og hann heyrði hvíslað í eyrað á sér: »Ég elska þig h'ka, hjart- ans vinurinn minn!« — Morguninn eftir sátu nýgift hjón í Monte Carlo lestinni. Þau voru að leggja af stað í brúðkaupsferð sína, og höfðu ákveðið að byrja nýtt og betra líf. Farseðill meö flugvél frá Hollandi austur til Java kostar 3640 kr. ^liklir peningar það! En veglengdin er líka 14,500 kílómetrar, og lengsta áætlunar- ferð, sem farin er í lofti. I. Lundúnaborg einni er verzlað með notuð frímerki fyrir ca. 18 milj. kr. á ári.

x

Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víkingur
https://timarit.is/publication/770

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.