Saga - 1992, Blaðsíða 119

SAGNASTEF I ISLENSKRI MENNINGARSÖGU
117
edur i auglios firer adra menn, þuy hann var ber og nakinn, og fór i
eitt sorphvs. Enn umm nóttina, bar þad til, ad tueir menn slógust
med vopnumm, og slóst annar i hel. Enn vegandinn kastadi þeim
dauda i þad sama hvz og hlióp i burt. Umm morguninn var geingid
epter þuj huor þad hefde giort. Enn þesse fátæki madur þeinkti med
s>er sialfumm, betra er mier ad deygia, enn lyda soddann neyd, og
forsmán, og þui sagdi hann, Eg sló hann i hel. Suo gripu þeir hann,
°8 var hann til dauda dæmdur. Og er hann var vt leyddur til daudz
73r:
sa hans vinur hann, og þekti hann, og mintist á þann stóra kærleyka,
er hann hafdi honumm audsynt, þá hann gaf honumm hans ástkiæru
vnnustu. Puy sagdi hann, Látid þennann lausann, þui eg drap mann-
'nnn enn þesse er saklaus. Sydann dæmdi dómarinn hann til dauda.
Þegar sá sakade sier nu, huorninn þesser vilie saklauser deyia,
vndrast hann, og vidur kiennist i synu hiarta, og sagdi, Eg vil helldur
^eygia firer minn misgiörning, helldur enn að lyda eylyfa pynu i hel-
vyti. ÞUy gUCj iæ)-ur eckert illt óstraffadt. Hann kalladi upp og
sagdi, eg drap manninn, enn þesser eru báder saklauser. Pá dómar-
'nn heyrdi þetta, vndradist hann stórlega, og visse ei vel huorninn
hann skilldi dæma þetta. Vmm syder liet hann binda þá alla, og
dæmdi þá firer konginn. Þeyr komu þar, og urdu adspurder. Sögdu
Þe>r allt suo sem til hafdi geingid, allt frá þuj fyrsta, og til þess sydsta.
^ongurinn liet leysa þá, og gaf þeim öllumm lyf. Og þeim sakada firer
þad hann medkiende sinn misgiörning, þar hann mátti þó fry frá
komast, og fóru suo aller fryer. Sydann leydde hann sinn fátæka vin
Vt me<^ mikilli glede og virdingu, og skipti öllumm synum eignum til
jafnadar med þeim. Og fór sydan heim i Egiptaland og slitu alldrei
Slnn vinskap, alltil dauda. Og endast hier þetta æfintyr.
73 v:
Æfintyr
vmm þriaa stallbrædur
Tv
eYr ryker borgarar og eirn rykur bondi, giördu stallbrædraskap, og
^eystu vyda umm lönd. Eitt sinn þraut þá mat, og haufdu ecki utann
raud eitt, og lyted miöl hnodudu þad, og lögdu á bakstur ofn. Enn