Organistablaðið - 01.12.1977, Blaðsíða 23

lestur félli niður eitthvert kvöldið, var sálmurinn, sem þá átti að
syngjast, sunginn kvöldið eftir, auk sálmanna, sem sungnir voru,
og tilheyrðu þessa dags hugvekju, en hugvekjan frá deginum áður,
látin falla niður. I endalok föstunnar, eða þegar síðasti Passíusálm-
urinn var sunginn, var alltaf þríendurtekið síðasta versið ,,Dýrð,
vald, virðing", o. s. frv., og var ekki lítill aukahátíðleiki, sem því
fylgdi.
Á jólunum var uppáhaldssálmurinn: „Heilög jól höldum í nafni
Krists“, og var það vers eitthvað álíka vinsælt, og oft með farið,
og nú t. d. sálmurinn: „Heims um ból“.
Húslestrarnir fóru alltaf þannig fram, eftir því, sem mig bezt
minnir: Fyrst var sálmur sungínn. Forsöngvari byrjaði, vmist var það
sá, sem las eða einhver heimilismanna, sem var sérstaklega lagviss.
AUir tóku undir. Þar næst var guðspjallið lesið, að því búnu, mælti
lesarinn frá eigin brjósti: „Svo mörg eru þau heilögu orð“. Þá var
hugvekjan lesin. Að því búnu hafði lesarinn yfir Faðirvorið og
blessunarorðin. Næst var sálmur sunginn. Að söngnum loknum
hneigðu allir sig í bæn, með hönd fyrir augum, og sátu þannig
nokkra stund hljóðir, þar til lesarinn signdi sig, og sagði um leið,
í hátíðlegum rómi: „Guð gefi oss öllurn góðar stundir, í Jesú nafni“.
Signdu sig þá allir, og sögðu nálega í einum kór: „Þakka þér fyrir
lesturinn“.
Á árum mínum í Hænuvík, eða til 12 ára aldurs, var alltaf á
sunnudögum lesið í Vídalínspostillu. Ég hafði nú, satt að segja, lítil
not þeirra prédikana, því þær eru víst fremur þungskildar börnum,
og mun þá hugurinn hafa leitað í vmsar áttir. En sálmarnir og
söngurinn höfðu sérstaklega góð áhrif á mig. Eg lærði marga sálma
í heild. Og þegar ég tek mér nú í hönd sálmabókina mína frá þeim
tímum — sem faðir minn átti — koma þessir sálmar eins og fljúg-
andi upp í fangið á mér, með fögnuði og kærum endurminningum
í hverju versi.
Sýslumenn og kaupmenn á Eyrum.
Á Eyrurn (Vatneyri og Geirseyri) voru mestu stórmenni sveitar-
innar — að minnsta kosti í orði kveðnu. — Þar voru þeir kaup-
ORGANISTABLAÐIÐ 23