Skólablaðið - 01.02.1956, Side 30

FÉLAGSLiÍF, frh. af bls. 85.
- 109 -
JÓN JAKOBSSON, formaSur Baldurs :
Það gjörðist hér einn morguninn, er
ég vildi tygja mig til heimferðar, að
maður nokkur sveif á mig og bað mig
pistil að semja. Var sá ritstjóri þessa
blaðs, og bað hann mig skrifa fáein orð
um starfsemi og starfsháttu hins nýstofn-
aða félags hér í skóla,myndlistarfélagsins
Baldurs. Er mér þetta bæði ljúft og
skylt, því að ýmislegt liggur mér þungt
á hjarta og satt að segja stend ég á önd-
inni af heift og fyrirlitningu á svonefnd-
um studiosi artium liberalium.
Einn kaldan votviðrisdag í desember,
tókum vér fáeinir menntlingar oss sam-
an, fullir eldlegum áhuga, og vildum
stofna myndlistarfélag. Að vísu voru
mörg félög fyrir í skólanum, og höfðu
sum allvítt starfssvið, en svo einkenni-
lega hefur viljað til í mörg ár, að alger-
lega hefur verið gengið framhjá einni
elztu og virðingarverðustu list mannkyns-
ins, myndlistinni, þeirri grein listar, sem
hefur fylgt mannkyninu frá frumbernsku,
þroskazt og þróazt eftir því sem árin
liðu, hnignað og risið upp á ný, tekið sí-
felldum breytingum allt fram á miðja
20. öld, þeirri er vér nú lifum á. Og þar
eð enginn rækt var lögð við þessa
"listanna dásömu drottningu, " þótti oss
eigi annað fært en að bæta að einhverju
leyti úr því. Þá var gróðursett ung og
veikbyggð jurt í skrúðgarði listanna í
Menntaskólanum. Myndlistarfélagið Bald-
ur var stofnað. Áður hafði undirskrifta-
söfnun farið fram með menntlingum, og
rituðu þar færri en vildu nöfn sín stór-
um stöfum. Voru menn áfjáðir mjög í
að rita heiti sín skýrt og greinilega á
undirskriftaskjalið. Hugðum vér nú gott
til, er svo mikill áhugi ríkti með fólki
og var stofnfundur félagsins haldinn
skömmu fyrir jólaleyfi. Gekk upp með
hríðaréljum þann dag, en stilltist veður
þó, er líða tók að aftni. Fundur var
haldinn í íþöku, en nú þótti oss heldur
farinn að dofna áhugi menntlinga. RÚm-
lega 20 manns sýndu sig. Ja, mikill
var áhugi menntlinga. Mikill var áhugi
þeirra manna, er kenna sig við frjálsar
listir. Bara heilir tuttugu af 500 ungum
studiosi artium liberalium! Reyndum vér
af fremsta megni að afsaka afganginn af
þessum 500 og kenndum vér prófum,
veðurfari o.m.fl., er oss í hug datt. En
þrátt fyrir fámenni var félagið löglega
stofnað, heiti þess valið, stjórn kosin og
því sett lög. Á fundi þessum gaf og hin
eðla kerling "Framtíðin" hinum unga
sveini tannfé, sparisjóðsbók innihaldandi
fé, sem ég að vísu eigi veit enn, hve
mikið er, þar eð ég hefi enn eigi fengið
hana í hendur. Vil ég þakka þessa gjöf,
þar eð hinum unga sveini veitir eigi af
að hafa eitthvað sér til vaxtar og við-
halds á þessum fyrstu skrefum strangrar
líf sbaráttu.
Jól líða, og árið 1956 gengur í garð
með sama ófagnaði og við öll önnur ára-
mót. Og er skóli hefst, fara menn að
renna hýru auga til náms og lista.
Háværar raddir taka að heyrast og vilja
æra vesælan formann hins unga félags.
Heimta þær, að félagið fari að hefja
starfsemi sína. Ekki var nema gott um
það að segja og var leitað til hins þjóð-
fræga listfræðings, Björns Th„ Björns-
sonar, sem löngu er kunnur fyrir
skemmtileg og fróðleg erindi flutt í út-
varp. Brást hann mjög vel við, og aug-
lýstum vér þegar komu hans á auglys-
ingatöflu skólans. Auglýsingu þessa gerði
Arnþór Garðarsson, 5. bekkjarfulltrúi í
stjórn Baldurs. Auglýsing þessi var listi-
lega vel gerð, svo góð, að aldrei hefur
önnur betri sézt hér á veggjum skolans
x minni tíð. Björn Th. Björnsson birtist
og flytur skemmtilegt og fróðlegt erindi
um íslenzka myndlist. Erindi Björns
Th. var það fróðlegt, að þeir 25 menn,
er erindi þetta sóttu, féllust á, að vart
hefði betra heyrzt á sal. Athugið það,
þér sem nefnið yður studiosi artium
liberalium, þér sem sitjið á hörðum tré-
stólum innan fornra timburveggja Menntá-
skólans og stærið ykkur af, þér sem
ímyndið yður vera unga guði þjóðfélags-
ins og fullir eruð af gorgeir og mennta-
hroka, þér menntlingar 20„ aldar, að
aðeins 25 af ykkur 500 komuð til að
setjast við fótstall listajryðjunnar eina
kvöldstxmd í janúar. Þa sátuð þér og
spiluðuð bridge, fylltuð herbergi yðar
ódauni nikotíns og alkóhóls og huj; yðar
og hjarta gáfuð þér á vald spilafysnar.
Aðrir veltust um götur og hús, rauð-
þrútnir af drykkju, óvitandi athafna sinna
eður ráða. Eigi mun ég fjölyrða frekar
um móral menntlinga, en það skulu þeir
vita, að alls ekki er unnt að bjóða hverj-