Skólablaðið - 01.03.1958, Blaðsíða 23

143
INNGANGUR
"Bandamannafjelagi stofn„ 1875" og
"Ingólfi" var slitið 4„febr. eptir samþykt
fjelagsmanna og með því skilyrði, að fje-
lögin bæði skyldu mynda saman nýtt fjelag
o. s.frv. eins og sjá má í fundarbók
"Bandamanna". Þegar er þ.ssu hafði orð-
ið framgengt gengu menn úr fjelögunum
báðum saman á fund, til þess að kjósa
nefnd manna, er semja skyldi frumvarp
til laga fyrir hið nýja fjelag. Mönnum
kom saman um, að sjö skyldu vera í
nefndinni og hlutu þessir kosningu :
Bjarni Pálsson, Guðmundur Magnusson,
Jon Steingrímsson, Sigurður Hjörleifs-
son, Stefán Stefánsson, Valtýr Guð-
mundsson og Þorsteinn Erlingsson.
Nefnd þessi lagði frumvarp sitt fram 14.
febr. og var þá rætt og samþykkt með
litlum breytingum.
Aðalfundur
fjelagsins hinn fyrsti var haldinn 15.febr.
1883 í bænastofunni kl. 3^/2. Þar var
fyrst gengið til forseta-kosningar.
Kosnin^u hlaut :
Valtyr Guðmundsson með 49 atkvæðum. .
FYRSTI MÁLFUNDUR, SEM
HALDINN ER í FRAMTÍÐINNI 1883
Umræðuefni var "Astandið í skólanum
og hvernig ráðin verði bót á því". Frum-
mælandi var Sigurður Hjörleifsson. Sig-
urður hóf ræðu sína með því að spyrja,
hvað skóli væri, og hann svaraði því svo,
að hann væri grundvöllur framtíðarinnar.
í skólanum þyrfti að læra margar greinir;
einmitt sökum þess, að héðan lægju svo
margir vegir ; þeir væru fleiri en 4, fleiri
en höfuðáttirnar. Hingað til skólans kæmu
menn raunar til að menntast, en eigi ein-
ungis til þess, heldur og til þess að læra
siðsemi, til þess að geta komið fram hjá
siðuðum þjóðum, án þess að þurfa að fyxir-
verða sig, en einkanlega þó til þess, að
verða góðir og sannir menn, en þess yrðu
menn að gæta, að allt sem þeir lærðu,
gerðu þeir til þess að geta orðið nytir menn
í því þjóðfélagi, sem þeir lifðu í. En til
þess að menn gætu lært svo í lagi færi,
þyrftu reglugjörðar við, og hér lægi þá
su spurning fyrir : "Hvernig fullnægir su
reglugjörð, sem vér höfum ? " Svarið
hlyti að verða : "Ekki vel". Raunar mætti
segja, að engin reglugjörð væri með öllu
fullnægjandi, en þó væri ýmislegt sérstak-
lega athugavert við þessa reglugjörð.
Aðalhneykslunarhellan fyrir flestum væru
gömlu málin og hefðu þeir raunar nokkuð
til síns máls, en þó mætti ýmisl. telja
þessum greinum til ágætis. Þau væru hin
gömlu "kultur"-rrial og væru þau þýðingar-
mikil og mörgum alveg nauðsynleg. Þau
væru raunar ekki nauðsynleg til þess að
fylgja tíðarandanum, en ef menn vildu
standa dálítið ofar og halda sér við tímann,
þá væru þau góð og gagnleg. Aðalatriðið
hér væri, að þau væru kennd of nákvæm-
lega og of mikið í samanburði við nýju
málin. Til þess að læra nýju málin þyrfti
meiri tíma en í öðrum löndum, þar sem
samgöngurnar væru svo greiðar, en hér
hefðu menn svo lítil kynni af ótlendum
mönnum. - Því næst kvaðst hann vilja
leyfa sér að lesa upp nokkrar breytingar
við reglugjörðina, sem honum hefði dottið
í hug, og voru þær þessar :
I. Að kennslustundir hvern kennsludag
verði aðeins 5 ( ekki 6). Að kennslu-
stundir byrji kl. 8 og endi kl. 1 eða að 1-2
verði hafðir til kennslu í eftirmiðdögum.