Skólablaðið - 01.03.1958, Blaðsíða 8

JÓN BALDVIN HANNIBALSSON:
128 -
HUGLEIÐING UM SKÓLA OG ÞROSKA
Einhvers staðar í ævisögu Stephans G.
Stephanssonar er þess getið., er skáldið
sá lífsglaða skolapilta ríða hjá garði og
stefndu í suðurátt. Sem
þessir glaðværu ferðalangar
hurfu ur augsýn skáldsins,
fleygði það sér milli þufna
og grét. Slíkt: var umkomu-
leysi fátæks smaladrengs
og skálds í Skagafirði í þann
tíð.
Nu er öldin önnur. Nu liggja íslenzk
mannsefni ekki framar afvelta milli þúfna
°g gráta örlög sín. Nú drífa menn sig í
skola ; þegar verst gegnir í einhvers kon-
ar höndlunarskóla, hvort heldur þar er
kennts að menn skuli höndla á prívat-
reikning ellegar í samvinnu við aðra ; ef
bezt lætur í lærðan skola, þar sem klass-
ísk menning og vísindi eru höfð í hávegum.
Ef Stephan G. hefði fæðzt í þennan heim
á stríðsárunum.er allteins trúlegt, að
hann hefði setzt í þriðja bekk. Og hann
hefði numið dönsku af Einari Magnússyni;
Johannes hefði lokið upp fyrir honum
hulduheimum íslenzkrar náttúru ; Magnús
Finnbogason hefði leitt skáldið í musteri
íslenzkrar tungu, að uppsprettulindum og
hennar niðandi vötnum.
Sjálft hefur skáldið komizt svo að orði:
"Nú veit ég ekki„ nema lærdómsleysið,
með öllum sínum göllum, hafi verið lán
mitt, svo ég uni vel því, sem varð. "
Spurningin er : Hvað hefði Menntaskól-
inn gert úr Stephani G. Stephanssyni ?
Hvernig vinna skólar á íslandi úr þeim
efnivið, sem þeim er fenginn í hendur ?
Til hvers er ætlazt af einum skóla ?
Til að gera langt mál stutt ætla ég að
halda mig aðallega við Menntaskólann,
okkar skóla. Til hvers ætlumzt við af
honum ?
Stephan G.
°g
Magnus
Finnbogas.
Skólann sækir mikill fjöldi ungs fólks,
yfirleitt um og yfir skegg-
hnífsaldur. Mannsálir í
mótum. Ungt fólk, sem
kann ekki fótum sínum for-
ráð í jörfagleði villtrar ald-
ar. Hvað er það, sem þetta
Menntaskóli
°g
mannsálir.
spurula ungviði þarfnast mesþað skólinn
láti því í té ? Latnesk sagnbeyging ? Jú,
víst þykir einstaka sálum gaman að rifja
upp fyrir sér sverðahljóminn í 2000 ára
gömlum bröndurum þessara heimsdrottn-
andi barbara, einkum ef þeir eru viðstadd-
ir, sem kunna máske hrafl í dönsku. Sic
gloria mundi ! En er þetta ekki að seilast
um hurð til lokunnar ? Liggur ekki beinna
við, að svara fyrst þeim spurningum, sem
áleitnari eru við hug þessa fólks, sem
kirtlastarfsemin hefur fyrir sitt leyti þeg-
ar gert fært í flestan sjó? Væri ekki þjóð-
ráð, að leiða þetta fólk í allan sannleika
um réttindi og skyldur þess, að vera mað-
ur.
Vestur í Amríku er sálfræðingur, sem
segir æskulýð lands síns beinlínis haldinn
geðveiki ; geðveiki, sem sé þekkt fyrir-
bæri í sálfræðinni meðal einstaklinga, er
hafi breiðzt út og orðið að faraldri.
Gangir þú um Austurstræti á tólfta tíman-
um að kvöldi dags, sérðu þessa sömu sjúk-
dómsgreiningu ganga ljósum logum fyrir
framan vitin á þér. Hvernig má þetta ske
í landi Snorra og Kiljans ?
Af því að ungu fólki eru
gefnir steinar fyrir brauð
t. d. latnesk sagnbeyging í
staðinn fyrir kennslu í
manndómi og siðgæði. -
Væri til of mikils mælzt,
að skólar landsins gengju fram fyrir
skjöldu og innrættu íslenzkum mannsefn-
um þær dyggðir, sem frá fornu fari hafa
Steinar
fyrir
brauð.