Skólablaðið - 01.11.1958, Blaðsíða 4

32 -
spyrði stúdentana alltaf sömu prófspurn-
inganna ár eftir ár. Svo spurði einhver
hann aS því, hvers vegna í ósköpunum
hann gerSi þetta. Studentarnir hlytu
allir fyrir löngu aS hafa lært svörin.
En prófessorinn svaraSi ósköp rólega :
"ÞaS gerir ekkert til, þótt eg spyrji
alltaf sömu spurninganna, því aS réttu
svörin breytast frá ári til árs".
Þótt í þessari sögu eigi aS felast nokk-
urt glens um hagfræSina, þá er í raun
og veru í henni fólginn mikill sannleik-
ur. MannkyniS er alltaf aS fá ný og ný
svör viS ýmsum spurningum. Þess
vegna megum viS ekki treysta bókum
um of, þess vegna megum viS ekki einu
sinni treysta kennurum um of - þegar
öllu er á botninn hvolft, getur maSurinn
engum treyst nema sjálfum sér.
í goSum skóla lærum viS aS þekkja
umheiminn. En eitt lærir maSur aldrei
af nokkurri bók, né af nokkrum kennara,
og þaS er aS þekkja sjálfan sig. í sann-
leika sagt er þó fátt nauSsynlegra.
Mörg mistök stafa án efa af því, aS
menn skortir þekkingu á sjálfum sér,
menn ýmist vanmeta sig eSa ofmeta.
Þótt þaS hljómi ef til vill undarlega,
held ég, aS mikiS sé til í því, aS menn
kynpist sjálfum sér bezt meS því aS
kynnast öSrum. M. a. í þessu er gildi
félagslífs fólgiS.
í þessu félagsheimili munu nemendur
kynnast hver öSrum, sér til ánægju og
tagns, læra aS þekkja hvern annan.
Ig vildi óska þess, aS þaS hjálpaSi þeim
einnig til þess aS þekkja sjálfa sig.
Betri árnaSaróskir á ég ekki til handa
þessu fallega og skemmtilega heimili.
RÆÐA
KRISTINS ÁRMANNSSONAR. REKTORS
Hæstv. menntam. ráSh. og fru !
ASrir góSir gestir, kennarar og nemendur!
Fyrir hönd skolans leyfi eg mer aS
þakka hæstvirtri ríkisstjórn og þá fyrst og
fremst menntamálaráSherra fyrir þennan
myndarlega dvalarstaS, sem hér hefur ver>
iS búinn nemendum skólans. Alveg sér-
staklega vil ég þakka menntamálaráBherra
fyrir vilvild hans og áhuga hans á aS
bæta og fegra hus skólans. Þá vil ég og
þakka öSrum þeim, er stuSlaS hafa og
unniS hafa aS þessum framkvæmdum, svo
sem húsameistara ríkisins, HerSi Bjarna-
syni, Birni RÖgnvaldssyni og öðrum, er
umsjón hafa haft með verkinu, iSnmeist-
urum, smiSum og öSrum iSnaðarmönnum.
SíSast en ekki sízt vil ég þakka nemend-
um sjálfum. Er leitt til þess aS vita,
aS ýmsir þeir fyrrverandi nemendur
skólans, er mest börSust fyrir því í upp-
hafi aS hrinda þessari hugmynd um fé-
lagsheimili í framkvæmd, skyldu ekki
geta notiS ávaxta starfa sinna. Vil ég
biSja tvo fyrrverandi skólainspektora, þá
Ólaf Thors og TÓmas Karlsson, er hér
eru staddir, aS taka viS innilegri þökk
skólans fyrir þeirra hönd. Loks vil ég
þakka tveimur núverandi nemendum, þeim
Þorsteini Gylfasyni og SigurSi Helgasyni,
sem meS miklum dugnaSi hafa í sumar
og haust staSiS fyrir framkvæmdum í
þessu máli fyrir nemenda hönd.
Þegar litazt er um bæSi hér í þess-
um salarkynnum og uppi á lofti í baS-
stofunni, má glöggt sjá, aS ekkert er til
sparaS til þess aS gera þennan staS sem
vistlegastan og aSlaSandi fyrir nemendur.
Ætti þessi ágæti aSbúnaSur aS verSa
þeim rík hvöt til þess aS leita fremur
hingaS, ef þeir hafi einhverjar tómstund-
ir á kvöldin, en til annarra lakari staSa,
og jafnframt líka til þess aS ganga vel
og þrifalega um öll húsakynni hér.
AnnaS, sem líka ætti aS örfa nemendur
til goSrar umgengni og umhyggju fyrir
þessum staS, er þaS, aS þeir reka hann
sjálfir aS mestu á sína eigin ábyrgS.
Þeirra sjálfra er heiSurinn, ef vel tekst,
vansæmd þeirra, ef miSur tekst. -
ÞaS hittist nú einmitt svo á, aS í
vetur eru liSin 90 ár síSan þetta hús
var tekiS til afnota. Eins og taflan hér
á veggnum ber meS sér, var þaS Eng-
lendingurinn Charles Kelsall, sem gaf
þetta hús. Hann var auSugur Englend-
ingur, sem hér var á ferS rétt eftir
1860 og heimsótti m.a. LærSa skólann.
Þegar hann fékk aS vita, aS hiS tiltölu-
lega stóra bókasafn skólans var geymt
þar uppi á háa lofti, blöskraSi honum
svo mjög, aS hann ákvaS aS gefa fjkólan-
um bókasafnshús. Eftir nokkur bréfa-
skipti milli ensku og dönsku utanríkis-