Skólablaðið - 01.12.1964, Qupperneq 26

- 88 -
fundir hafa löggjafarvald.
Þa6 er staðreynd, að mikill hluti fylg-
ist að mjög litlu eða alls enj;u leyti með
felagslífinu og malum skólafelagsins.
Á það bendir Sigmundur Sigfusson mjög
réttilega, og mun ég vikja að því* siðar.
Meðan fyrrverandi skipulag ríkti, var
akaflega erfitt um framkvæmd allra laga-
breytinga. Hver sem var gat borið
breytingatillögur undir allsherjaratkvæði
og það án þess að nokkrar umræður
færu fram um málið áður. Þurfti þó að
ganga 1 bekkina og lata greiða atkvæði,
en allt slíkt bekkjaráp er irvjög illa séð
af kennurum, enda ekki að astæðulausu.
Skilningssljoir og óviðbunir nemendur,
sem alveg hafði láðst að kynna sér lög-
in, greiddu svo atkvæði ut 1 bláinn. Nu
er aðeins hægt að bera upp lagabreyting-
ar á skólafundum. Með því* er tryggt,
að umræður fari fram um málið fyrir
atkvæðagreiðslu. Einnig er staðreynd,
að skólafundi sækja eigi aðrir en þeir,
sem áhuga hafa á félagsmálum og vel
eru heima í* málefnum skólafélagsins,
Þannig er tryggt, að ekki fjalli aðrir
um lagabreytingar en þeir, er raunveru-
lega hafa áhuga. Afgreiðsla mála verð-
ur einnig miklu auðveldari og vafninga-
minni.
Á þessi sjónarmið vill margnefndur
greinarhöfundur, Sigmundur Sigfásson,
ekki fallast. Hann setur fram gagnrök
sm a mjög svo eftirtektarverðan hátt,
þó varla geti talizt til eftirbreytni.
Höf. eyðir u, þ. b. 1/2 blaðsáðu 1 að ræða
viðbrögð nemenda, einkum þriðjubekk-
inga. Lýsir hann viðbrögðum þeirra á
fyndinn og skemmtilegan hátt og hæðist
að hinni tilviljanakenndu atkvæðagreiðslu
þeirra, sem ekki voru málum kunnugir.
Er höf. hefur þannig um hrí*ð beitt fyndni
sinni með allgoðum árangri og beinlínis
sagt, að menn þeir, er atkvæði greiddu
um þessa tillögu, hafi ekki haft vit á,
hvað þeir voru að gera, heimtar hann í*
næsta orði, að allsherjaratkvæðagreiðsl-
ur verði ætí*ð viðhafðar. Vegna þessarar
títtnefndu tillögu fór fram allsherjar-
atkvæðagreiðsla. Sigmundur Sigfusson
lætur sig hafa að gagnryna hana og bein-
línis telja þessa atkvæðagreiðslu óhæfa
og kjánalega, þo hann um leið heimti
aðrar sams konar atkvæðagreiðslur og
telji allt annað ohæfu hina mestu.
Þ. e. a. s. hann krefst þess,að um allar
lagabreytingar verði allsherjaratkvæða-
greiðsla, enda þótt hann telji í* næstu
undanfarandi málsgrein, að atkvæða-
greiðsla su, sem fór fram um lagabreyt-
ingu þá, sem her er um rætt, hafi verið
algjörlega óviðunandi. Þetta eru helztu
röksemdir Sigmundar, og varla gæti
hann hafa verið seinheppnari í* röksemda-
færslu sinni.
Ég hefi nu eingöngu rætt fyrrihluta
greinar Sigmundar Sigfussonar og gert
þær athugasemdir, er mér þykir þurfa.
Ýmislegt læt ég kyrrt liggja, svo sem
þeim kafla, er höf, hyggst sýna fram á,
hve umrædd lagasetning er kjánaleg.
Um klausu þessa gildir orð höfundar,
"kjánaleg".
1* sí*ðasta kafla greinar sinnar ræðir
höf. um endurbætur á lögunum og lausn
á þessum malum. Um þær tillögur mun
ég ekki ræða hér, en að mínu áliti eru
þær að mörgu leyti athyglisverðar, þó
ég sé þeim í* höfuðatriðum vart sam-
mala.
Sigmundur Sigfusson telur sig "ekki
aflögufæran, hvað snertir lögspeki", en
spurningin er, hvort hann afsannar ekki
orð sín í* þvx* tilfelli, svo sem hans er
vandi. Annars er ég honum þakklátur
fyrir greinina og efast ekki um einlægan
áhuga hans.. Og ef einhverjir hafa enzt
til að lesa þessi greinarkorn okkar Sig-
mundar, tel ég þau betur farin en heima
setin.
10. des. 1964.
VILLUR I* SlÐASTA TÖLUBLAÐI
Bls. 46, annar dálkur, 10. lína að
neðan : "Hlálegast " fyrir Hlálegust ;
bls. 60, 9. lína að ofan: " 33.075,07 "
fyrir 33. 975, 07 ; lO.línu að ofan :
" reiknings" fyrir reikninga: ( rétt er
að geta þess, að klausan á bæði við
dagbók og samandreginn reikninjg, undir-
ritaðan af f. v. gjaldkera Listafelagsins );
bls. 6l, fyrri dalkur, 5. lína að ofan:
"Væri því" fyrir Væri að því*.